Amnistiyanın siyasi, tarixi, sosioloji əhəmiyyəti və Azərbaycanda verilən amnistiyalar
Amnistiya qədim zamanlardan bəri dövlətlər tərəfindən üsyançı qruplaşmaları ram etmək, reformlar həyata keçirmək və münaqişənin qarşı tərəfi ilə sülhə nail olmaq məqsədilə istifadə olunan siyasi bir alət olmuşdur. Son illərdə beynəlxalq hüquq bu alətin istifadəsinin zərərçəkmişlərin haqqlarını pozduğu və zorakılığın daha da güclənməsinə səbəb olduğu iddia edilir. Lakin bu yanaşma siyasi debatlarda mübahisəyə səbəb olur və amnistiya verilməsi sabitlik, sülh və əmin-amanlığın təminatının məcburi qarşılığı kimi dəyərləndirilir. Bu araşdırmada amnistiya anlayışı, amnistiyanın siyasi tarixi, onun sosioloji əhəmiyyəti və Azərbaycanda indiyədək verilən amnistiyalar təqdim olunmaqdadır. Xüsusilə II Qarabağ müharibəsindən sonra Azərbaycanda həbsdə olan erməni cinayətkarlarının əfv olunmalı olub-olmadığını müəyyənləşdirmək üçün beynəlxalq təcrübə prizmasından bu mövzunun araşdırılmasının əhəmiyyətli olduğunu qeyd etmək olar.
Amnistiya anlayışı
Amnistiya, yəni əfv cinayət qədər təbii və cəza qədər qədim bir akt olmaqla yanaşı, hüququn ən mübahisəli mövzularından birini təşkil edir. Əfvin təməlində humanizm və mərhəmət duyğusu dayansa da, verilmə səbəbləri müxtəlif ola bilər; hər hansı ictimai bir sevinci paylaşmaq məqsədilə cinayətkarların əfv edilməsi, cinayət əməli törədən vətəndaşların dövlətin tələb etdiyi hərəkəti icra etməsi şərtilə (müvafiq şərt qarşılığında) əfv edilməsi, və ən önəmlisi ictimai və siyasi olaraq yaşanan ağır böhranlardan sonra sülhün və sabitliyin təmini məqsədilə dövlət həyatında təmiz bir səhifə açılmasını təmin etmək üçün verilən siyasi əfvlər. Bundan əlavə amnistiyaların prezident seçkiləri dövrünün ənənəvi siyasi aləti olduğunu da qeyd etmək olar.
Əfvlər doğurduğu nəticə etibarilə iki yerə ayrılır: ümumi amnistiya və xüsusi əfv. Bu ayrım Kontinental Avropada mövcud olan Roman-German hüquq sisteminin bir parçasıdır (Azərbaycan hüquq sistemi də bura daxildir). Anqlo-Sakson hüquq sistemində isə belə bir ayrım tətbiq olunmur. Bu cür təsnifat əfv edilən şəxslərin sayına görə deyil, müvafiq cinayətlərin hüquqi olaraq yaratdığı nəticəyə əsaslanır. Belə ki, əgər əfv ictimai (hər hansı əhali və insan qrupu ilə bağlı) bir davanın heç açılmamasına, açılmışsa ortadan qaldırılmasına, hökm verilmişsə cəzanın bütün nəticələri ilə birlikdə ləğv olunmasına səbəb olursa bu, ümumi əfv; əgər (adları konkret olaraq müəyyən olunmuş bir və ya bir qrup şəxslə bağlı) artıq dəqiqləşmiş hər hansı bir cəza hökmünü ortadan qaldırır, yaxud yüngülləşdirir və ya dəyişdirirsə bu, xüsusi əfvdir.
Amnistiya cinayətlərin bağışlanmasını deyil, unudulmasını nəzərdə tutur. Bu, heç bir zaman həmin cinayətlərə haqq verildiyi anlamına gəlmir. Lakin Şərqi Avropanın anti-kommunist dissidentlərindən, həmçinin amnistiya tətbiqinin tərəfdarlarından olan Adam Michnikin məşhur “Amnistiya, amneziya yox” sloqanında deyildiyi kimi, amnistiya verməklə yaşananları birdəfəlik unutmaq da olmaz.
Xüsusilə silahlı münaqişələrlə bağlı verilən amnistiya qanunlarının məqsədi sülh quruculuğu prosesini sürətləndirmək, normal münasibətlərin qurula biləcəyinə işarə etmək hesab olunur. Keçid dövrü ədaləti bərpa aləti olaraq görülən müvafiq amnistiya münaqişə tərəfləri arasında inamın bərpasına və münaqişənin təkrar qızışmasının qarşısının alınmasına xidmət edir. Müharibə cinayətləri istisna olmaqla amnistiyanın münaqişənin qarşı tərəfinə, xüsusilə beynəlxalq olmayan silahlı münaqişələrin tərəfi olan qeyri-dövlət silahlı qruplaşmalarına münasibətdə tətbiq olunması beynəlxalq humanitar hüququn əsas alətlərindən biri hesab olunur. BMT TŞ, BMT Baş Assambleyası, BMT İnsan Haqları Komissiyası (1996/71 və 1996/73 saylı qətnamələr), NATO və Avropa İttifaqı kimi qurumlar münaqişədə iştirak edənlərin bir qisminə (müharibə cinayətləri törətməyənlərə) müvafiq amnistiyaların tətbiq olunmasını dəstəkləyir. Bundan başqa 1949-cu ildə qəbul edilən Cenevrə Konvensiyalarına 1977-ci ildə əlavə olunan II Əlavə Protokolun 6(5)-ci maddəsində də münaqişənin və zorakılıq dövrünün başa çatması ilə münaqişə tərəflərinin həmin münaqişədə iştirak edənlərə amnistiya tətbiq etməsi məsləhət görülür. Lakin müvafiq norma beynəlxalq olmayan silahlı münaqişələr üçün nəzərdə tutulub, beynəlxalq silahlı münaqişələri əhatə etmir. Belə ki, beynəlxalq silahlı münaqişələr zamanı məhbus (əsir) statusu özlüyündə həmin insanların qorunmasını təmin edir. Təbii olaraq, həmin insanların ekstradisiyası, geri-təhvil verilməsi məsələsinin necə tənzim olunması, ümumiyyətlə müharibə cinayətlərinə görə amnistiya tətbiqi məsələsi də beynəlxalq hüquq gündəliyinə daxildir. Ümumiyyətlə dövlətlər yalnız öz daxili hüquqları, imzaladıqları və tərəf olduqları beynəlxalq sazişlərə bağlıdırlar və amnistiya tamamilə dövlətlərin daxili hüquqlarına aid olub, digər dövlətlər üçün müvafiq beynəlxalq bağlılıq yaratmır. Yalnız iki və ya daha çox dövlət arasında müvafiq sülh sazişi çərçivəsində razılaşdırılan amnistiya həmin dövlətlər üçün hüquqi bağlılıq yarada bilər. Odur ki, dövlətlər sülh sazişi çərçivəsində qarşılıqlı şəkildə cinayətkarları bağışlaya və təhvil verə bilərlər. Lakin ne bis in idem psinsipi müvafiq hüquqi öhdəliyi yalnız sazişi imzalayan tərəflər üçün yaradır. Bəzən elə hallar da olur ki, məsələn, ABŞ, beynəlxalq cinayət törədən vətəndaşlarının qanuni qaydada cəzalandırılmasının qarşısını almaq məqsədilə Beynəlxalq Cinayət Məhkəməsi (BCM) qərarının icrasını bir illik donduran BMT TŞ qətnamələrini çıxartma ənənəsini beynəlxalq hüquqa gətirmişdir. Beləliklə bu nümunə, müharibə cinayətlərinə görə cəzalandırma mexanizminə dövlətin müdaxiləsi presedentini yaratmaqdadır.
Bəzi hallarda amnistiya ədaləti təmin etmək üçün olmasa da, sülhü təmin etmək üçün ən ağıllı vasitə ola bilir. Bu qəbildən Latın Amerikası və Cənubi Afrikadakı münaqişələrlə bağlı yaradılan İnam və Barışıq Komissiyalarını göstərmək olar.
Amnistiyaların siyasi tarixi
Amnistiya tarixən bütün dünyada geniş tətbiq olunur və bu tətbiqin müxtəlif formaları dünyanın əksər dövlətlərinin milli qanunvericiklərində öz əksini tapır. Tarixdə cəza hüququ mətnləri olaraq tanınan Manu, Hammurappi, Çingiz xan, Assur və Hitit qanunlarında əfv hökmlərinə, indiki kimi aydın olmasa da, yer verilmişdir. Ümumi amnistiya xarakteri daşıyan qanun ilk dəfə e.ə. 403/404-cü ildə Afinada qəbul edilmişdir. Afinalı general Trasibul bu tarixdə Afinadan otuz nəfər tiranı sürgün etmiş, bundan sonra isə vətəndaşların əvvəlki siyasi fəaliyyətlərinə görə cinayət məsuliyyətə cəlb olunmasını qadağan edən qanun qəbul edilmişdi. “Keçmişdə yaşananları unutma” adını alan qanun köhnə siyasi mübarizələrin xatirələrini silmək məqsədi daşıyır və qanuni olaraq keçmişin unudulmasını əmr edirdi. Afinada hərbi vəzifəsini ataraq savaşdan qaçdığına görə vətəndaşlıq haqqını itirənlər də yalnız amnistiya vasitəsilə əfv oluna bilərdi. Qədim yunan filosofu Platon düşməndən intiqam almanın ən yaxşı yolunun onun əfv olunması olduğunu qeyd edirdi. Roma hüququnda isə əfv aktı “Indulgetia Principis” adı ilə tanınırdı. Romada ümumi amnistiya adətən hər hansı bayram günləri, xüsusi günlərlə əlaqədar, xüsusilə böyük qələbələrdən sonra Senatın qərarı ilə verilirdi. Belə ki, yunan hüququnda əfv xalqa aid idisə, Roma hüququnda bu aktın icrası senat və prinsə verilmiş, daha sonra əfv digər bütün Avropa hüquq sistemlərinə keçmişdir. Fransada meydana gələn məşhur Vandee adlı vətəndaş müharibəsi zamanı iqtidara qarşı çıxanların cəzaları daha sonra elan edilən ümumi amnistiya ilə ləğv olunmuşdur. Bənzər şəkildə ABŞ Prezidenti Endryu Consonun 1865-ci ildə bütün keçmiş Konfederasiyaçıları (1861-1865-ci illərin vətəndaş müharibəsinin bəzi liderləri istisna olmaqla) Vətənə sədaqət andı içmək şərtilə əfv etməsi göstərilə bilər. Yaxud Osmanlı İmperatorluğunda padşahın taxta çıxması, doğum və digər xüsusi günlər münasibətilə müxtəlif vaxtlarda verilən amnistiyalar misal göstərilə bilər. Daha sonra “Məşrutiyət İnqilabı” adını alan 1908-ci il hadisələri zamanı xalqın ayaqlanmasından narahat olan hökümət, İstanbuldakı və digər bəzi bölgələrdəki siyasi məhbuslar və sürgündəkilər üçün ümumi amnistiya elan etmişdi. Balkan müharibələri zamanı da hökümətə qarşı çıxan yerli əhali, yerli məmur, yerli polis (jandarma) gücləri daxil, əfv olunmuşdu. Müharibə başa çatdıqdan sonra isə, 15 iyun 1915-ci il tarixində sadəcə siyasi məhbusları deyil, həmçinin adi cinayətkarların bağışlanılmasını da özündə ehtiva edən ümumi amnistiya elan edilmişdir.
Amnistiya həm də özünə tərəfdar toplamaqla, qarşı tərəfi özünə çəkmək məqsədilə də verilə bilər. Məsələn, I Dünya Müharibəsi zamanı Osmanlı Dövləti (İstanbul höküməti) Antanta dövlətləri tərəfindən məğlub edilərək Mudros Sülh Sazişini imzalamağa məcbur edildikdən sonra, Türkiyə xarici güclər tərəfindən parçalanmağa başlamışdı. Buna qarşı Atatürkün liderliyi altında Anadoluda başlanan Milli Mübarizə Hərəkatına lazımi əsgər ehtiyatını təmin etmək və tərəfdar toplamaq üçün müxtəlif amnistiya qanunları verilmişdi (135 (14 iyul 1921 Darülhərbdə faydası toxunan məhbusların əfvinə dair), 158 (20 oktyabr 1921 Şeyx Əşrəf məsələsində əlaqədar olanların əfvinə dair), 162 (izinsiz əqdi nikah və izdivacdan dolayı məhkum olanların əfvinə dair), 168 (5 dekabr 1921 ümumi əfvə dair), 170 (19 dekabr 1921 Vətənə xəyanət günahkarlarından bir qisminin əfvinə dair), 179 (7 yanvar 1922 ümumi əfv), 318 (31 mart 1923 əsirlərin əfvi) nömrəli qanunlar). Bunlardan xüsusilə 170 və 318 nömrəli qanunlar xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Belə ki, Türkiyənin xarici qüvvələrə qarşı Milli Mübarizə Hərəkatının davam etdiyi müddətdə bu hərəkata qarşı çıxan daxili düşmənlər Vətənə Xəyanət Qanunu vasitəsilə zərərsizləşdirilmiş, üsyanları yatırılmışdır. Lakin daha sonra üsyançıların sadəcə İstanbuldakı padşah hakimiyyətinin təhriki altında müvafiq üsyanlara qatıldıqları, əslində sadəcə cahil olduqları, Milli Mübarizəni qalibiyyətlə tamamlamaq üçün insanları uzaqlaşdırmaq deyil, əksinə qazanmaq lazım olduğu iddia edilərək 19 dekabr 1921 tarixində qəbul olunan 170 nömrəli qanunla ümumi bir amnistiya tətbiq olunmuşdur. Amnistiyanın sərhədlərinə dair belə bir dialoq mövcuddur: TBMM-nin Mersindən olan deputatı Selahattin bəy “Kəndləri basanlar, adam öldürənlər, kəndləri soyanlar, kənddəki insanları üsyana sürükləyənlər də mütəşəbbisdir. Onlar da əfv olunacaqlarmı?” deyə soruşmuş, Canik deputatı Nafiz bəy isə cavab vermişdir ki, “Mütəşəbbis və muharriklər, təşəbbüs və təhrik fəaliyyətləri həyata keçirmişsə bunlar amnistiyadan kənar qalacaqlar”. Yəni, Vətənə xəyanət edənlərin hamısı bağışlanmamışdır. Əfv edilməyənlər əsl cinayətkarlar, cinayətlərin təşəbbüskarları və təhrik ediciləri idi. Vətəndən uzaq, xarici bir dövlətlə ilhaq üçün çalışanlar, cəsusluq edənlər, dövlətin maddi və mənəvi gücünü yıxmağa çalışanlar da həmçinin əfvdən kənar qalmışdı. 31 mart 1923 tarixində qəbul olunan 318 nömrəli qanun isə 1923-cü ildə Lozan Konfransında Türkiyə və Yunanıstan hökümətləri arasında imzalanan anlaşmadan sonra hərbi və sivil əsirlərin bağışlanılmasına dair idi. Bənzər əfv qanunları Türkiyə Cumhuriyyətinin elan olunmasından sonra da qəbul edilmişdir.
Ümumiyyətlə münaqişə sonrası dövrdə insanların cəmiyyətə təkrar inteqrasiyasının təmin olunması baxımından amnistiyalar böyük əhəmiyyət daşıyır və bu çərçivədə ən mübahisəli amnistiyaların keçmiş Nazi üzvlərinin əfvi ilə bağlı olduğunu qeyd edə bilərik. Konrad Adenauer hökümətinin ilk günlərindən etibarən gündəmə gətirilən ümumi amnistiya çərçivəsində “131-ci maddə” olaraq bilinən qanun maddəsi isə bunun kulminasiya nöqtəsini təşkil etməkdədir. Belə ki, 1933-1945-ci illərdə Üçüncü Reyxə, o cümlədən Hitlerə və ya nasizmə xidmət etmiş dövlət qulluqçularının, hərbçilər, professorlar və hakimlər, vs. əksəriyyəti 1951-ci ildə əfv olunmuş və əvvəlki iş yerlərinə geri dönmə haqqı əldə etmişdilər. 1954-cü ildə qəbul olunan ikinci amnistiya qanunu isə biraz daha irəli gedərək xüsusilə ağır müharibə cinayətləri törətmiş nasistlərin əfvini nəzərdə tutmuşdur. Bu amnistiya Nuremberq məhkəməsi qərarı ilə üzərinə müxtəlif sanksiyalar tətbiq olunan şəxslərin əfvini ehtiva edirdi. Bu qanundan faydalanan əsasən cinayətkar olmayan nasistlər olsa da, ümumilikdə Nazi keçmişinin araşdırılmasının lazım olmadığını təlqin və tərənnüm etməsi baxımından böyük siyasi əhəmiyyət daşıyır. Təsadüfi deyil ki, Adenauer 1953-cü il seçkilərində təkrar qazanaraq kansler seçilmişdi (1949-1963-cü illərdə hakimiyyətdə olmuşdur).
Bəzi ölkələrdə amnistiya tez-tez tətbiq olunur və geniş qrupları əhatə edir, lakin Latın Amerikası (LA) dövlətlərində adətən nadir hallarda və “siyasi” cinayətlərlə bağlı verilir. Ümumiyyətlə Latın Amerikası dövlətlərinin bir çoxunda hərbi çevrilişlər vasitəsilə hərbi diktaturalar qurulmuş, onların hakimiyyəti dövründə müxtəlif insan haqları pozuntuları baş vermişdir. Demokratiyaya keçid dövrlərində əvvəlki dövrlərin cinayətlərinə dair müxtəlif amnistiyalar tətbiq olunmuşdur (Argentina, Çili və Peru nümunələri). Məsələn, Çilidə 11 sentyabr 1973-cü il tarixindən (Pinoçet tərəfindən hərbi çevriliş) 10 mart 1978-ci il tarixinə qədər olan dövrdə həyata keçirilən bütün cinayətlərin əfvi haqqında 18 aprel 1978-ci il tarixli No.2.191 saylı qanunu göstərə bilərik. Bənzər şəkildə Argentinada 1976-1983-cü illər arasında mövcud olan hərbi xunta rejimi tərəfindən insan haqqlarının pozulması faktlarının araşdırılmasını və cəzalandırılması prosesini dayandıran 1986 və 1987-ci illərin Punto Final və Obediencia Debida aktları göstərilə bilər. Həmçinin 1989-cu ildə 1002/89 nömrəli dekret ilə Argentina Prezidentinin 30 yüksək çinli xunta liderini əfv etməsi də bu qəbildəndir. Peruda isə Prezident Fujimori özünün və digərlərinin 1990-cı illərin əvvəllərində solçularla partizan savaşında törətdikləri insan haqqları pozuntularına görə icra olunan cinayət işinin əleyhinə 14 iyun 1995-ci il tarixində (26.479 saylı qanunla) amnistiya çıxarmışdır. Lakin bu amnistiyalar heç də hər zaman beynəlxalq hüquq normaları ilə səsləşmir. Məsələn, Inter-American İnsan Hüquqları Məhkəməsi bir sıra LA ölkəsindəki müvafiq amnistiya qanunlarını qanunsuz elan edən məhkəmə işlərini icra etmişdir. Bu qəbildən 2001-ci ildə Barrios Altos v. Peru işi, həmçinin 2006-cı ildə La Cantuta v. Peru, yaxud Almonacid v. Çili işi üzrə müvafiq məhkəmə qərarları göstərilə bilər. Məsələn, 1991-1992-ci illərdə o dövrdə Prezident olan Fujimorinin əmri ilə “La Colina” yarım-hərbi qruplaşması tərəfindən solçulara qarşı həyata keçirilən qətliamların cəzalandırılmasını durdurmaq üçün 1995-ci ildə çıxarılan amnistiya qanunu Inter-American Məhkəməsi tərəfindən qeyri-leqal elan edilmiş və zərərçəkmişlərin və onların ailə üzvlərinin haqqını pozduğunu qeyd etmişdir. Burda hansı məhkəmənin qərarının daha ali olması məsələsi ortaya çıxır ki, beynəlxalq hüquq normalarına görə beynəlxalq məhkəmənin qərarı milli məhkəmə qərarı üzərində üstünlük təşkil edir. Məsələn, Peru Barrios Altos işində müvafiq beynəlxalq məhkəmə qərarını yerinə yetirmiş və daha öncə çıxarılan amnistiya qərarını gücdən düşmüş elan etmişdir. Belə ki, Peru Konstitusiya Məhkəməsinə görə, Inter-American Məhkəməsinin qərarları yerli Peru məhkəmələri, hətta Konstitusiya Məhkəməsi qərarları üzərində üstün və bağlayıcı təsirə malikdir. Bundan sonra Peru məhkəmələri müxtəlif dövrlərdə müvafiq 1995-ci il amnistiyalarının məhdudlaşdırılması üçün addımlar atmışlar. Bu qəbildən ən sərt addım isə 2009-cu ildə keçmiş Prezident Fujimorinin Barrios Altos və La Cantuta qətliamlarına görə 25 il müddətinə azadlıqdan məhrum edilməsi haqqında müvafiq yerli məhkəmə qərarını göstərmək olar. Lakin göründüyü kimi bunlar siyasi proseslərin nəticəsində baş vermişdir. Belə ki, beynəlxalq məhkəmənin qərarı yalnız Fujimoriyə müxalif güclər iqtidara gəldikdən sonra hüquqi gücə sahib olmuş və icra olunmuşdur. Məsələn Çilidə ümumiyyətlə müvafiq beynəlxalq məhkəmənin qərarları ciddiyə alınmamışdır. Hətta Çili höküməti tərəfindən irəli sürülən, bəzi cinayətlərin amnistiyadan kənar qalmasını təklif edən qanun layihəsi Konqres tərəfindən 2010-cu ildə dondurulmuşdur. Lakin bununla yanaşı Çili Ali Məhkəməsinin qərarına əsasən 1978-ci ilin amnistiyaları, xüsusilə müharibə cinayətləri vəya insanlıq əleyhinə cinayətlərə dair amnistiyalar icra olunmamışdır. Həmçinin Argentina da 1980-ci illərdə çıxarılan amnistiya qanunu həmin dövrdə “milli barışığın təmin olunması və demokratik sistemin inkişafı” üçün labüd hesab olunsa da, 2003-cü ildə Konqress tərəfindən ləğv edilmiş, 2005-ci ildə isə Konqresin qərarı Ali Məhkəmə tərəfindən də təsdiq edilmişdir.
BMT (2009) tərəfindən yayımlanan Rule-of-Law Tools for Post-Conflict States: Amnesties (Münaqişə sonrası dövlətlər üçün qayda-qanunu bərpa etmək üçün vasitələr: amnistiyalar) adlı çalışma beynəlxalq hüquqla və BMT siyasəti ilə zidd təşkil edə biləcək amnistiyaların düzəldilməsi üçün ideyalar toplusu hesab edilə bilər. BMT ümumilikdə və xüsusilə sülh quruculuğu çərçivəsində belə, müharibə cinayətləri və sərt insan haqları pozuntularına görə amnistiyanın verilməsinə qarşı çıxır. BMT-nin keçmiş Baş Katibi Ban Ki-moon, 2007-ci ilin sentyabrında Sudana səfəri zamanı səsləndirmişdir ki: “Ədalət sülhü təsis etmək və davamlılığını təmin etmək üçün önəmlidir. Lakin cəzasızlıq mədəniyyətini formalaşdırmaq və keçmişdə törədilmiş müharibə cinayətlərinin izini itirmək sülh prosesini məhvə aparar”. Bunun bariz nümunəsi 1999 Lome sülh sazişidir. Belə ki, bu saziş ilə amnistiya alanlar daha sonra təkrar müharibə cinayətləri törədərək Siera Leondakı münaqişəni daha da qabartmış və yeni müharibə cinayətlərinə alət olmuşlar. Bunun tərsinə olaraq bəzi münaqişələrdə sülh sazişi amnistiya olmadan da əldə oluna bilmişdir. Məsələn, keçmiş Yuqoslaviya Prezidenti Slobodan Miloşeviç Kosovodakı münaqişəni bitirmək üçün danışıqlar apardığı bir müddətdə Beynəlxalq Cinayət Tribunalı tərəfindən haqqında çıxarılan mühakiməni qəbul etmiş, lakin bu, bir çoxlarının qorxusuna baxmayaraq, bu, sülh prosesini dayandıra bilməmişdir.
Siyasi Həllər Araşdırmalar Proqramı (The Political Settlements Research Programme) 1990-2016-cı illər arasında dünyada yaşanan münaqişələr (daxili və beynəlxalq) və bu çərçivədə (ya münaqişə dövrü, ya sülh danışıqları dövrü, yaxud da post-münaqişə dövründə) qəbul olunan 289 amnistiya[1] aktını araşdıraraq vahid məlumat bazasında toplamışdır. Bu amnistiyalar araşdırmanın sonundakı əlavədə göstərilmişdir. Müvafiq məlumat bazasının araşdırılmasından belə qənaətə gəlmək olar ki, zəif hökümətlər tərəfindən, sadəcə hakimiyyəti qorumaq məqsədilə verilən amnistiyalar əks effekt verərək, müvafiq hakimiyyətlərin daha da zəif görünməsinə, bəzi nümunələrdə hətta dövlətin parçalanmasına gətirib çıxarmışdır. Əksinə, münaqişənin güclü və qalibi tərəfindən verilən amnistiyalar isə müvafiq tərəfin daha da güclü olduğuna dəlalət etməkdədir. Həmçinin daxili münaqişələrlə çalxalanan bir çox dövlətlərdə münaqişənin qarşı tərəfinin üzvlərinin silahı yerə qoyması və təslim olması şərtilə müvafiq amnistiyalar tətbiq olunmuşdur. Bundan başqa münaqişənin başa çatmasından sonra, yaxud hakimiyyətə yeni gələn hökümətin müvafiq olaraq amnistiya tətbiq etdiyini görə bilərik. Hətta ən qəddar qanunları və fəaliyyətləri ilə siyasi tarixin yaddaşında qalan taliblər (1996-2001-ci illərdə birinci hökümətləri) məğlub edilərək devrildikdən və Əfqanıstanda keçid höküməti qurulduqdan az sonra, keçid hökümətinin başçısı Hamid Karzai (2004-cü ildə Əfqanıstan Prezidenti seçilmişdir) tərəfindən 2003-cü ildə qəbul edilən müvafiq sərəncam ilə əfv edilmişlər. Karzai höküməti Qərb tərəfindən dəstəkləndiyi üçün həmin dövrdə bu mütərəqqi bir addım sayıla bilərdi. Lakin məsələn Çad nümunəsinə baxıldığında görə bilərik ki, ölkədə çox sayda amnistiya aktları qəbul olunub, vətəndaş müharibəsinin qarşı tərəfi əfv olunmağa çalışılıbsa da, müvafiq aktlar davam edən müharibəni bitirməyib, barışığı təmin etməyib və 1960-cı ildə Fransa koloniya idarəsindən azad olub müstəqillik qazandığı gündən bəri davam edən vətəndaş müharibəsi günümüzədək davam etməkdə və Çadın müxtəlif dini və siyasi cərəyanlara aid vətəndaşları arasında qarşıdurmalar davam etməkdədir.
Amnistiyanın sosioloji əhəmiyyəti
Hüquqi olaraq hər hansı cinayət əməlinə görə bir və ya bir qrup şəxsi bağışlamaq, onları müvafiq olaraq cəzalandırmaqdan imtina etmək, və ya cəzalarını yüngülləşdirmək üçün istifadə olunan amnistiyanın legitimliyi və sosioloji əhəmiyyəti ən qədim zamanlardan bəri dərin mübahisələrə səbəb olmuşdur.
Siyasi qarşıdurmaların səbəb olduğu münaqişələrdən sonra tərəflərdən biri zəfər qazanarsa keçmiş davaları unutmağı (onun nəticələrini daima xatırlamaq şərtilə) onun seçə biləcəyi ən yaxşı davranış tərzi olardı. Bunun hüquqi yolu amnistiya verməkdir. Ancaq siyasi ehtiraslara alət olan amnistiya haqqında eyni şeyi demək olmaz. Belə ki, amnistiya ictimai sabitliyin qorunmasına xidmət etdiyi təqdirdə legitim hesab edilir. Buna baxmayaraq amnistiyanın hökümətlərin qarşılaşmaqdan qorxduğu çətinliklərin öhdəsindən daha rahatlıqla gəlmək üçün periodik olaraq istifadə etdiyi bir vasitə halına gətirilməsi doğru deyil. Bu davranış hökümətin zəif olduğu və nədənsə çəkindiyi anlamına gələ bilər. Odur ki, hökümətlər sadəcə özlərini zəif hiss etdikləri anlarda bu vasitədən istəfadə etməkdən çəkinməlidirlər. Əksinə, ümumi amnistiya rejimin gücünün göstərici olmalıdır. Amnistiya təklif edən və ya bunu qəbul edən güclü bir rejim özündən əmin olduğunu göstərmiş olacaq və beləliklə xalqda da etimad doğuracaqdır. Amnistiyanın keçmişdə yaşanan bütün münaqişələri və mübarizələri unutdura bilməsi üçün şərtlərin dəyişmiş olması lazımdır. Bu cür tam dəyişikliyin olmadığı halda çıxarılan amnistiya qərarı qırılması an məsələsi olan “barışığa” bənzədilə bilər. Odur ki, siyasi böhranlar zamanı ümumi bir amnistiya verməklə məsələnin həll edilə biləcəyi ilə bağlı yanlış nəticəyə gəlməmək lazımdır.
Ümumiyyətlə isə amnistiya tətbiqinə qarşı çıxan da yetəri qədər ciddi mövqelər vardır. Məsələn, Bekkaria, Bentam vd. məşhur hüquqşünaslar cinayətkarların bağışlanması vəya əfv olunmasını neqativ hal olaraq qiymətləndirmişlər. Amnistiyaya qarşı bir çox dövlətlərdə mövcud olan kritik yanaşmaya görə cinayət məcəlləsinin və cəzaçəkmə institutunun gedərək təkmilləşdirilməsi müvafiq olaraq amnistiya institutunu lazımsız edir. Həmçinin bir çox dövlətlərdə, məsələn Fransada monarxiya epoxası zamanı amnistiya tətbiqi o qədər geniş yayılmışdı ki, bu, cinayətlərə görə məsuliyyəti azaltmış və faktiki olaraq cinayətkarların cəzasız qalacağı düşüncəsini formalaşdırmışdı. Məsələn, ABŞ-ın keçmiş parlament üzvü Tom Tancredo amnistiya verilməsi ilə bağlı fikrini belə ifadə etmişdir: “Amnistiya çox bərbad siyasətdir, bu çox bərbad siyasi kursdur. Ona görə bərbaddır ki, siz insanları qanunları pozduğuna görə mükafatlandırırsınız”. Belə ki, əfv etməklə əfv olunanların təkrar cəmiyyətə inteqrasiya olunacağı və cəmiyyətə faydalı insana çevriləcəkləri ümid edilir, lakin bəzən bunun əksi də müşahidə oluna bilir.
Azərbaycanda qəbul olunan amnistiya aktları və əfv sərəncamları
18 oktyabr 1991-ci il tarixindən, yəni Azərbaycanın müstəqillik qazandığı gündən etibarən daxili siyasətdə humanizm prinsiplərinə yer verildiyini, bunun bariz nümunəsi olaraq mütəmadi şəkildə tətbiq olunan amnistiya və əfv sərəncamlarını göstərmək olar. Azərbaycan qanunvericiliyində artıq qeyd olunduğu kimi amnistiya və əfvetmə bir-birindən fərqlənir. Cinayət Məcəlləsinin 81-ci, Konstitusiyanın isə 95(19)-ci maddəsinə görə amnistiya aktı fərdi qaydada müəyyən edilməyən şəxslər barəsində Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi tərəfindən 63 səs çoxluğu ilə qəbul edilir. Cinayət Məcəlləsinin 82-ci, Konstitusiyanın isə 109(22)-cu maddəsi isə əfvetməni tənzimləyir və bu maddələrə görə əfvetmə fərdi qaydada müəyyən edilmiş şəxs barəsində Azərbaycan Respublikasının Prezidenti tərəfindən qəbul edilən sərəncamla həyata keçirilir.
Müstəqilliyimizi qazandıqdan sonra verilən ilk amnistiya qərarları olaraq 6 noyabr 1991-ci il tarixində Azərbaycan Respublikası Ali Soveti tərəfindən qəbul edilmiş “Azərbaycan Respublikasının məhkəmələri tərəfindən məhkum edilmiş şəxslərə Azərbaycan Respublikasının dövlət müstəqilliyinin elan edilməsi münasibətilə amnistiya verilməsi haqqında” müvafiq amnistiya qərarı[2], həmçinin “Azərbaycan Demokratik Respublikasının 74 illiyi münasibətilə amnistiya verilməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun tətbiqi qaydası barədə” Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin 15 iyul 1992-ci il tarixli qərarı göstərilə bilər.[3] Heydər Əliyev hakimiyyətə gəldikdən sonra amnistiya ənənəsini təkrar canlandırmış və onun hakimiyyəti illərində, xüsusilə parlament təsis olunduqdan sonra, 1995-2003-cü illərdə Azərbaycanda 77 mindən çox məhkumu əhatə edən 7 amnistiya aktı və 32 əfv sərəncamı verilmişdir.[4] Ümumilikdə müstəqillik dövründə 12 amnistiya aktı və 66 əfv sərəncamı icra olunmuşdur.[5] 44 günlük Vətən müharibəsindən sonra verilən zəfər amnistiyası sayca 12-ci amnistiyadır.[6],[7]
5 noyabr 2021-ci il tarixində qəbul olunan “8 noyabr – Zəfər Günü münasibətilə amnistiya elan edilməsi haqqında” Milli Məclisin qərar layihəsi Azərbaycan tarixində verilmiş ən geniş tərkibli amnistiya olub, ümumilikdə 16 mindən çox şəxsə şamil olunaraq 4 ay ərzində müvafiq kateqoriyalar üzrə məhbusların azadlığa buraxılması və cəmiyyətə təkrar inteqrasiya etməsini nəzərdə tutur.[8]
Nəticə
Cəmiyyətdə mövcud düzəni, sabitliyi və təhlükəsizliyi qorumaq və təmin etmək hüquqa və mövcud düzənə qarşı çıxanları cəzalandırmaqla və bu cəzanı təmin edəcək hüquqi bazanı yaratmaqla mümkündür. Lakin cəzalandırma metodunun hədəfə dəyib-dəymədiyi, lazımi nəticələr verib-vermədiyi daima müzakirə və mübahisə olunur. Hüquqi doktrinaya və ümumi qəbul edilmiş baxışa görə, cəza qanunlarının məqsədi cinayət törədənlərin əzab çəkməsini təmin etmək deyil, onları islah edib təkrar cəmiyyətə qazandıra bilməkdir. Bu baxımdan həm cəza, həm də cəzanın nəticələrinin ortadan götürülməsini özündə ehtiva edən amnistiya eyni məqsədə xidmət edir. Amnistiya və əfvetmə cəzadan azad etmə, yəni azadlıq və sərbəst fəaliyyət meyarı olub, həm də özündə ciddi siyasi təbliğat məzmununu ehtiva edir, dövlətin beynəlxalq siyasi nüfuzunun formalaşdırılmasında mühim faktor rolunu oynayır. Ulu öndər Heydər Əliyev tərəfindən Azərbaycan hüquq sisteminin ənənəvi proseduru halına gətirilən amnistiya və əfvetmə institutu Prezident İlham Əliyev tərəfindən uğurla inkişaf etdirilməkdə və müvafiq insitutun çevik və işlək mexanizmlər əsasında fəaliyyəti təmin edilməkdədir. Bu fəaliyyət cəmiyyətin əksqütblü qüvvələri arasında etimad mühitinin formalaşdırılmasına xidmət edir və eyni zamanda onun ədalətli şəxsiyyət obrazını şərtləndirir. İndiyədək Azərbaycanda müstəqilliyimizin bərpası, Azərbaycan Xalq Cumhuriyyətinin qurulmasının ildönümləri, müxtəlif bayramlar və özəl günlər şərəfinə çox sayda amnistiya aktları və əfv sərəncamları qəbul olunmuşdur. Bunlardan ən əlamətdarı Zəfər günü şərəfinə qəbul edilən amnistiya aktı hesab oluna bilər. Bundan da önəmli bir məsələ qarşıda Azərbaycanı gözləyən, bütün region və dünya dövlətlərinin ümid bəslədiyi Ermənistan-Azərbaycan arasında sülh müqaviləsinin imzalanmasından sonrakı proseslərdir ki, bu çərçivədə də müəyyən amnistiya haqqında düşünülə bilər.
Əlavə 1. 1990-2016-cı illər arasında dünyada yaşanan münaqişələr və bu çərçivədə qəbul olunan amnistiya qanunları
Ölkə |
Tarix |
Qəbul edən |
Mövzu |
Əfqanıstan |
14 yanvar 1991 |
Prezident Nəcibullah |
Silahlı qüvvələrin ölkəni tərk edən keçmiş üzvlərinin (fərarilərin) əfvi (terror törədənlər, kütləvi qorxu və cinayətlərə səbəb olanlar istisna) |
Əfqanıstan |
16 aprel 1991 |
Prezident Nəcibullah |
20 mart 1991 tarixindən öncə ölkəni müxtəlif səbəblərlə tərk edənlərin geri dönmə haqqı və cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmama vədi |
Əfqanıstan |
20 fevral 1992 |
Prezident Nəcibullah |
Öz hərbi vəzifəsini yerinə yetirməyərək fərarilik edən ordu mənsublarının əfvi |
Əfqanıstan |
25 aprel 1992 |
Əfqan Mücahidlər Şurası |
Kommunistləri dəstəkləyən Kabul rejiminin bütün tərəfdarlarının əfvi |
Əfqanıstan |
20 iyul 1993 |
Prezident Borhanoddin Rabbani |
Fərari ordu mənsublarının əfvi |
Əfqanıstan |
20 may 1997 |
Taliban lideri Molla Mohammad Omar |
Könüllü şəkildə mübarizəsini dayandıran və təslim olan bütün müxalif qrupların silahlı mənsublarının əfvi |
Əfqanıstan |
26 iyun 1997 |
Ali Məhkəmənin Baş Hakimi Alhaj Abdul Satar Sanaie |
Keçmişdə hərbi-siyasi fəaliyyəti olan və ölkəyə geri dönən vətəndaşların əvvəlki fəaliyyətlərinə görə təqib olunmasının dayandırılması və cinayət məsuliyyətindən azad edilməsi |
Əfqanıstan |
30 aprel 2003 |
Əfqanıstanın keçid hökümətinin başçısı Hamid Karzai |
Talibanın məğlub olduqdan sonra ölkəni tərk etmiş üzvlərinin əfvi |
Əfqanıstan |
3 dekabr 2008 |
Prezident Karzai |
Hökümətə qarşı mübarizə aparan bütün müxalif silahlı qrupların əfvi (həmçinin keçmiş kommunistlər, Mücahidin və Taliban üzvləri) |
Əfqanıstan |
6 iyun 2010 |
Prezident Karzai |
Taliban bağlantılı məhbusların və digər militanların əfvi |
Əfqanıstan |
22 sentyabr 2016 |
Prezident Ashraf Ghani |
Hezb-i-İslami silahlı qrupun üzvlərinin əfvi |
Əlcəzair |
25 fevral 1995 |
Prezident Liamine Zerouual |
Cinayət Məcəlləsinin 87(3) maddəsində qeyd edilən təşkilatlardan birinə aid olan şəxslərin (ağır cinayət törədənlər istisna) əfvi |
Əlcəzair |
13 iyul 1999 |
Prezident Abd al-Aziz Bouteflika |
Dövlətə qarşı savaşan İslami qrupların üzvlərinin, o cümlədən terror törədən vəya dağıdıcı fəaliyyəti olan üzvlərinin əfvi. Bu qanun 2003-cü ildə verilən Prezident sərəncamı ilə genişləndirilmiş və könüllü şəkildə dövlətlə savaşmaqdan imtina edən İslami qruplaşmalara da aid edilmişdir |
Əlcəzair |
27 fevral 2006 |
Prezident Abd al-Aziz Bouteflika |
Dövlətə qarşı savaşan İslami qruplaşmaların üzvlərinin əfvi. Həmçinin onların ailə üzvlərinə qarşı təqibin yolverilməzliyi qeyd edilmişdir. |
Anqola |
3 fevral 1990 |
Prezident Jose Eduardo dos Santos |
4 fevral 1990 tarixindən öncə dövlətə və onun təhlükəsizliyinə qarşı törədilən, 12 ilədək azadlıqdan məhrum etməni nəzərdə tutan bütün cinayətlərin əfvi |
Anqola |
12 iyul 1991 |
Prezident Jose Eduardo dos Santos |
Dövlət təhlükəsizliyinə qarşı cinayət törədənlər, parrtizanlar, dövlətə qarşı fəaliyyətdə günahlandırılan keçmiş hökümət üzvləri və almaz qaçaqmalçılarının əfvi (ölümə səbəb olanlar istisna) |
Anqola |
10 noyabr 1994 |
Prezident Jose Eduardo dos Santos |
Dövlətin daxili təhlükəsizliyini pozduğu üçün 8 ilədək həbs cəzası ilə cəzalandırılan hərbçi və ya qeyri-hərbçilərin (ölümə səbəb olanlar istisna) əfvi |
Anqola |
8 may 1996 |
Prezident Jose Eduardo dos Santos |
Dövlət təhlükəsizliyinə qarşı hərbi cinayət törədənlərin əfvi |
Anqola |
15 dekabr 2000 |
Prezident Jose Eduardo dos Santos |
Əgər cinayətkar 90 gün ərzində könüllü şəkildə təslim olar və cəmiyyətə təkrar inteqrasiya etmək istəyini ifadə edərsə Anqola vətəndaş müharibəsi zamanı törətdiyi bütün cinayətlərin (kütləvi ölümlə nəticələnən ağır cinayətlər istisna) əfvi |
Anqola |
4 aprel 2002 |
Prezident Jose Eduardo dos Santos |
Dövlət təhlükəsizliyinə qarşı hərbi cinayət törədənlərin (kütləvi ölümlə nəticələnən ağır cinayətlər istisna) əfvi |
Anqola |
10 avqust 2006 |
Anqola höküməti və Dialoq üçün Cabinda Forumu |
Dövlət təhlükəsizliyinə qarşı hərbi cinayət törədənlərin (kütləvi ölümlə nəticələnən ağır cinayətlər istisna) əfvi |
Banqladeş |
22 oktyabr 1991 |
Baş nazir Khaleda Zia |
Ölkənin cənub-şərqindəki Hill Tracts rayonundan olan üsyançıların əfvi |
Banqladeş |
10 fevral 1998 |
Prezident Shahabudin Ahmed |
Jana Samhati Samiti üzvləri və JSS fəaliyyəti ilə bağlantısı olan yerli əhalinin əfvi |
Banqladeş |
23 fevral 2003 |
Baş nazir Khaleda Zia |
Cinayətlərin qarşısının alınması və sabitliyi bərpa etmək məqsədilə başlanan dövlət hərbi əməliyyatı zamanı cinayət törədən və insan hüquqlarını pozan dövlət hərbi qulluqçularının əfvi |
Butan |
17 dekabr 2003 |
Butan höküməti |
Butandakı mövqelərindən Hindistandakı hədəflərinə hücumlar təşkil edən ULFA, NDFB, Kamtapur Azadlıq Təşkilatı kimi üsyançı qrupların üzvlərinin əfvi |
Bosniya və Herseqovina |
13 sentyabr 1996 |
“Herzeg Bosna” Xorvat Respublikası (Dayton Sülh Sazişinə əsasən bu dövlət tanınmır) |
Tanınmayan dövlət ərazisində satqın və fərarilərin əfvi |
Bosniya və Herseqovina (Federasiya) |
1 iyul 1996 |
Bosniya və Herzegovina Federasiyasının Assambleyası |
Dövlətin sosial strukturuna və təhlükəsizliyinə qarşı cinayət törədənlərin, qanunsuz silah gəzdirənlərin, satqınların və fərarilərin əfvi |
Bosniya və Herseqovina (Federasiya) |
11 dekabr 1999 |
Federasiya parlamenti |
BvH ərazisində 1 yanvar 1991-22 dekabr 1995 tarixləri arasında Cinayət Məcəlləsində göstərilən cinayətlərdən hansınısa törətmiş, buna görə həbsdə olan, yaxud haqqında cinayət işi gedən şəxslərin əfvi (bu amnistiya satqın və fərariləri də əhatə edir) (bu amnistiya insanlıq əleyhinə cinayət törədənlərin əfvini istisna edir) |
Bosniya və Herseqovina (Srpska Respublikası) |
4 iyul 1996 |
Boşnak Serb parlamenti |
Srpska Respublikası ərazisində dövlətin sosial strukturuna və təhlükəsizliyinə qarşı 1 yanvar 1991-14 dekabr 1995 tarixləri arasında cinayət törətmiş şəxslərin əfvi |
Bosniya və Herseqovina |
26 dekabr 1994 |
Boşnak-Xorvat Federasiyası |
Müharibə zamanı cinayət törədənlərin, həmçinin fərarilik edənlərin və ümumiyyətlə 1182/92 saylı Protokolun 8-ci maddəsinə əsasən cəzalandırılmalı olanların əfvi |
Bosniya və Herseqovina |
24 fevral 1996 |
Bosniya və Herseqovina Respublikası Parlamenti |
BvH ərazisində 14 dekabr 1995 tarixinə qədər dövlətin sosial nizamına və təhlükəsizliyinə qarşı cinayət törədənlərin əfvi |
Burundi |
30 avqust 1990 |
Prezident Pierre Buyoya |
Tutsilərin idarəçiliyində olan hökümətə ilə hutu üsyançıları arasında mübarizə nəticəsində Ntega və Marangarada 1988-ci ilin avqustunda yaşanan qətliamlara görə əlaqədar şəxslərin əfvi |
Burundi |
9 sentyabr 1993 |
Prezident Melchior Ndadaye, ilk hutu lider |
1 iyun 1993 tarixinədək dövlət təhlükəsizliyinə qarşı cinayət törədənlərin əfvi |
Burundi |
28 avqust 2000 |
Prezident Pierre Buyoya |
Sülh sazişinə əsasən bütün siyasi partiyaların silahlı döyüşçülərinin əfvi (soyqırım, insanlıq əleyhinə cinayət və müharibə cinayətləri törədənlər istisna) |
Kamboca |
15 iyul 1994 |
Milli Assambleya |
“Demokratik Kampuchea” hərbi qruplaşmasının siyasi qanadının üzvlərinin ölkəyə geri qayıtmasını və əvvəlki cinayətlərə görə təqib olunmamasını təmin edən əfvi |
Kamboca |
14 sentyabr 1996 |
Kral Nordom Sihanouk tərəfindən qəbul edilmiş, baş nazirlər tərəfindən dəstəklənmiş |
“Demokratik Kampuchea” hökümətində xarici işlərdən də məsul olan, Phnom Pehn İnqilab Məhkəməsi tərəfindən ölüm cəzasına məhkum edilən keçmiş Baş nazir Mr. Leng Sarinin əfvi |
Mərkəzi Afrika Respublikası |
30 may 1996 |
Prezident Ange-Felix Patasse |
18-21 aprel 1996 və 18-28 may 1996 tarixlərindəki silahlı üsyanlara səbəb olan ordu mənsublarının əfvi |
Mərkəzi Afrika Respublikası |
15 mart 1997 |
Prezident Ange-Felix Patasse |
Noyabr 1996 silahlı üsyanında iştirak edən hərbçilərin və onlarla bağlantısı olanların əfvi |
Mərkəzi Afrika Respublikası |
23 aprel 2003 |
Prezident François Bozize |
28 may 2001 tarixində əvvəlki prezident Pataseyə qarşı hərbi çevriliş zamanı hüquq pozuntularına yol verənlərin əfvi |
Mərkəzi Afrika Respublikası |
13 oktyabr 2008 |
Prezident François Bozize |
15 mart 2003 tarixindən müvafiq amnistiya qəbul edilən tarixədək dövlətin milli təhlükəsizliyinə və müdafiə qabiliyyətinə vurulan ziyana görə hərbi-siyasi qrupların üzvlərinin, ictimai fondların qanunsuz istifadəsinə görə keçmiş nazirlərin və qanlı hadisələrdə iştirak edən sivillər və hərbçilərin əfvi |
Çad |
13 iyul 1992 |
Prezident İdriss Deby |
21 fevral-21 aprel 1992 tarixləri arasında Sülh və Demokratiya Milli Komitəsinin hərbçiləri və simpatizanları tərəfindən həyata keçirilən cinayətlərin əfvi |
Çad |
12 noyabr 1994 |
Prezident İdriss Deby |
Siyasi məhbuslar və sürgündəkilərin əfvi (keçmiş prezident Hissene Habre istisna) |
Çad |
1 dekabr 1994 |
Prezident İdriss Deby |
Sülh və Demokratiya Milli Komitəsinin bütün elementlərinin ümumi əfvi |
Çad |
9 iyun 1995 |
Prezident İdriss Deby |
Siyasi məhbuslar və sürgündəkilərin əfvi |
Çad |
2 may 1997 |
Prezident İdriss Deby |
Forces Armees de la Republique Federale (FARF) aktivistlərinin əfvi |
Çad |
17 avqust 1998 |
Prezident İdriss Deby |
FARF-ın bütün elementlərinin ümumi əfvi |
Çad |
11 yanvar 1999 |
Prezident İdriss Deby |
Demokratiya və İnkişaf Hərakatının üzvlərinin, xüsusilə 11 noyabr 1998 tarixli Tchoukou Hadje hadisələrinin iştirakçılarının əfvi |
Çad |
26 fevral 2002 |
Prezident İdriss Deby |
MDJT üzvlərinin əfvi |
Çad |
20 may 2003 |
Prezident İdriss Deby |
Milli Müqavimət İttifaqının (ANR) üzvlərinin əfvi |
Çad |
1 mart 2007 |
Prezident İdriss Deby |
24 dekabr 2006 tarixli Sülh Müqaviləsinə uyğun olaraq Demokratik Dəyişikliklər Vahid Cəbhəsinin (FUC) üzvlərinin əfvi |
Çad |
14 yanvar 2009 |
Prezident İdriss Deby |
Adları qeyd edilən 20-dən çox hərbi qruplaşmanın və hərəkatın üzvlərinin əfvi |
Çad |
10 yanvar 2011 |
Prezident İdriss Deby |
Müxtəlif hərbi-siyasi qruplaşmalara aid savaş məhbuslarının əfvi |
Kolumbiya |
23 yanvar 1991 |
Prezident Cesar Gaviria Trujillo |
Üsyançıların əfvi |
Kolumbiya |
12 avqust 1991 |
Prezident Cesar Gaviria Trujillo |
Üsyançıların əfvi |
Kolumbiya |
31 dekabr 1993 |
Prezident Cesar Gaviria Trujillo |
Milli Hökümətlə sülh müqaviləsini imzalayan məşhur siyasi militanların (Popular Political Militias) əfvi |
Kolumbiya |
26 dekabr 1997 |
Prezident Ernesto Samper Pizano |
Üsyançıların əfvi |
Kolumbiya |
25 iyul 2005 |
Prezident Alvaro Uribe |
Qeyri-qanuni silahlı qruplaşmaların üzvlərinin və onlarla əlaqəli fərdi şəxslərin sivil həyata təkrar qazandırılması məqsədilə əfvi |
Kolumbiya |
29 dekabr 2010 |
Prezident Juan Manuel Santos |
Demobilizə olunmuş, sadə və ağır cinayətlərdən fərqli səbəblərə görə (uniforma geymə, qanunsuz silah gəzdirmə, qanunsuz cihazlara sahiblənmə vs. səbəblərlə) cəzalandırılanların əfvi |
Konqo |
16 dekabr 1999 |
Prezident Sassou-Nguesso |
15 yanvar 2000 tarixindən öncə silahını yerə qoyaraq demobilizə olan militanların əfvi |
Konqo |
30 avqust 2003 |
Prezident Sassou-Nguesso |
2000-ci ilin yanvarından etibarən cinayət məsuliyyətinə cəlb olunan CNR militanları və hökümət gücləri, həmçinin onlarla bağlantılı şəxslərin əfvi |
Kot de`İvuar |
8 avqust 2003 |
Prezident Laurent Gbagbo |
Dövlətə və onun milli müdafiəsinə zərbə vuran hərbi və sivil şəxslərin, həmçinin 18-19 sentyabr 2002 tarixli hərbi çevriliş cəhdi iştirakçılarının, həmçinin demokratik institutları qorumaq məqsədilə müəyyən qanun pozuntusu edən müdafiə və təhlükəsizlik qüvvələri üzvlərinin əfvi |
Kot de`İvuar |
12 aprel 2007 |
Prezident Laurent Gbagbo |
17 sentyabr 2000 tarixindən müvafiq amnistiyanın verilməsinə qədər olan müddətdə hərbi və ya sivil olmasından asılı olmayaraq dövlətə qarşı cinayət işləyənlərin əfvi. Bu sərəncam 1999-cu ildəki ilk hərbi çevrilişdən sonra ölkədən sürgün olunanların geri dönməsi üçün imkan yaratmışdır. |
Xorvatiya |
25 sentyabr 1992 |
Prezident Franjo Tudjman |
Xorvatiya hökümətinə qarşı üsyan qaldıranların, xüsusilə Krajina rayonu, həmçinin şərqi və qərbi Slavonianın bir hissəsindən olan serblərin əfvi |
Xorvatiya |
31 dekabr 1995 |
Prezident Franjo Tudjman |
Krajina rayonu üzərində Xorvatiyanın nəzarəti ələ almasından sonra 455 nəfər silahlı üsyançının əfvi |
Xorvatiya |
31 may 1996 |
Prezident Franjo Tudjman |
Xorvatiyaya qarşı silahlı üsyan qaldıranların, xüsusilə Vukovar-Srijem və Osijek-Baranja əyalətlərinin müvəqqəti işğal altında olan bölgələrinin sakinlərinin əfvi |
Xorvatiya |
5 oktyabr 1996 |
Prezident Franjo Tudjman |
Xorvatiyaya qarşı silahlı üsyan qaldıranların ümumi əfvi |
Demokratik Konqo Respublikası |
19 fevral 2000 |
Prezident Laurent Desire Kabila |
Üsyanın bütün iştirakçıları, yəni həm əsgərlər, həm sivillər, həm də siyasətçilərin əfvi |
Demokratik Konqo Respublikası |
19 dekabr 2005 |
Prezident Joseph Kabila |
Konqo höküməti ilə savaşan bir sıra qeyri-dövlət gülcərinin, həmçinin onların döyüşçülərinin əfvi |
Demokratik Konqo Respublikası |
26 iyul 2006 |
Keçid höküməti |
Bütün MRC üzvlərinin əfvi. Daha sonra bu amnistiya iki ituri üsyançı qrupu da əhatə etmişdir. |
Demokratik Konqo Respublikası |
7 May 2009 |
Prezident Joseph Kabila |
Şimali Kivu və Cənubi Kivu əyalətlərindəki üsyanların iştirakçılarının əfvi. Amnistiya xarici döyüşçülərin, xüsusilə Uqandadan “Lord`s Resistance Army (Allahın Müqavimət Ordusu) və Allied Defence Forces (İttifaq Müdafiə Qüvvələri) təşkilat bağlantılı üsyançıların əfvini nəzərdə tutmamışdır. |
Demokratik Konqo Respublikası |
11 fevral 2014 |
Prezident Joseph Kabila |
Hökümət və M23 arasında imzalanan sülh sazişinə əsasən müvafiq qrupun üzvlərinə amnistiya verilmiş, eyni zamanda bəzi digər üsyançı qrup üzvləri də əfv edilmişdir. |
Cibuti |
29 iyun 1992 |
Prezident Hassan Gouled Aptidon |
8 aydır ölkənin şimalında hökümətə qarşı vuruşan Afar üsyançılarının əfvi |
Cibuti |
24 yanvar 1995 |
Prezident Hassan Gouled Aptidon |
12 iyun 1994 tarixinədək hökümətə qarşı döyüşən və ya sürgün olunan FRUD (Front for the Restoration of Unity and Democracy) üzvlərinin əfvi |
Cibuti |
4 aprel 1996 |
Prezident Hassan Gouled Aptidon |
12 iyun 1994 tarixinədək dövlətə qarşı cinayətlər törədən Cibuti silahlı qüvvələrinin, milli polis güclərinin, həmçinin FRUD döyüşçülərinin ümumi əfvi |
Cibuti |
13 mart 2000 |
Prezident Hassan Gouled Aptidon |
7 fevral 2000 tarixinədək törədilən cinayətlərə görə FRUD bağlantılı döyüşçülərin və onun sürgündə olan üzvlərinin əfvi |
El Salvador |
23 yanvar 1992 |
Prezident Alfredo Cristiani |
31 dekabr 1991 tarixinədək siyasi yönümlü və əlaqəli cinayətlər törədən sol-partizan qrupların üzvlərinin əfvi |
El Salvador |
20 mart 1993 |
Prezident Alfredo Cristiani |
FMLN bu amnistiyaya etiraz etsə də, onun üzvləri olan partizanlar bu əfvdən faydalanmışdılar. |
Efiopiya |
29 iyul 2010 |
Prezident Girma Wolde-Giorgis |
Bütün üsyançı qrupların üzvlərinin və liderlərinin əfvi |
Efiopiya |
12 oktyabr 2010 |
Prezident Girma Wolde-Giorgis |
Öncəki amnistiyanın Ogaden Azadlıq Cəbhəsi (Ogaden Liberation Front) üzvləri və liderlərini də əhatə etməsi qərara alınmışdır. |
Efiopiya |
26 oktyabr 2015 |
Prezident Mulatu Teshome |
Tigray People`s Democratic Movement (Tigray Xalqının Demokratik Hərəkatı) üzvlərinin əfvi |
Yuqoslaviya Federal Respublikası |
23 iyun 1996 |
Prezident Slobodan Milosevic |
1 yanvar 1991 tarixindən etibarən keçmiş Yuqoslaviyada yaşanan hadisələr fonunda cinayət məsuliyyətinə cəlb olunanların (müharibə və insanlıq əleyhinə cinayətlər istisna) əfvi |
Yuqoslaviya Federal Respublikası |
12 noyabr 1999 |
Montenegrin Assambleyası |
Bu amnistiya reformistlərin idarə etdiyi respublikanın Milosevicin idarəsi altındakı mərkəzi Belqraddan ayrılaraq muxtariyyətinin göstəricisi idi və mərkəzi Belqrad tərəfindən cinayət məsuliyyətinə cəlb olunan 14-16 min arası nəfər Montenegrinlinin azadlığa buraxılmasını özündə ehtiva edir. Lakin Yuqoslaviya Konstitusiya Məhkəməsi bu qərarı tanımır və Yuqoslav Ordusu Montenegrin rezervistlərini 2000-ci ildə həbs edir. |
Yuqoslaviya Federal Respublikası |
3 mart 2001 |
Prezident Vojislav Kostunica |
Dövlətə qarşı silahlı üsyanda iştirakı ehtimal olunan və buna görə həbs olunanların əfvi |
Yuqoslaviya Federal Respublikası |
16 may 2001 |
Kosovodakı NATO sülhməramlıları, General Thorstein Skiaker |
24 maydan öncə təslim olan Serbiyanın cənubundakı etnik alban üsyançılarının əfvi |
Yuqoslaviya Federal Respublikası |
4 iyul 2002 |
Prezident Vojislav Kostunica |
Serbiyanın cənubundakı Presevo Vadisini (Kosovo ilə qonşu ərazi) birləşdirmək üçün Serbiya qoşunlarına qarşı savaşan etnik albanların əfvi |
Fransa |
10 yanvar 1990 |
Prezident François Mitterand |
Yeni Kaledoniya üsyançılarının əfvi |
Qabon |
13 iyul 1998 |
Prezident El Hadj Omar Bongo |
17 fevral 1964 - 7 oktyabr 1994 tarixləri arasında yaşanan tarixi hadisələr və 7 oktyabrdakı hərbi çevriliş cəhdi iştirakçıları. Çevriliş prezidentin devrilməsi, lakin daha sonra Fransanın yardımı ilə bərpa olunması ilə nəticələnmişdi. |
Gürcüstan |
4 aprel 1994 |
Qaçqınların və məcburi köçkünlərin könüllü qayıtması haqqında dördtərəfli Saziş (BMT, Gürcüstan, Abxaziya, Rusiya) |
Abxaziyadan qaçqın və məcburi köçkünlərin öz əvvəlki yaşayış yerlərinə qayıtması və yaşanan hadisələrə görə cinayətə cəlb edilməmələrini elan edən ümumi əfv |
Qvatemala |
28 dekabr 1996 |
Prezident Alvaro Arzu |
Dövlət təhlükəsizliyi və ictimai qayda-qanuna hədə yaratdığı və daxili silahlı qarşıdurmaya səbəb olduğu üçün siyasi cinayətlərdə təqsirləndirilənlərin əfvi |
Haiti |
8 oktyabr 1993 |
Prezident Jean-Bertrand Aristide |
29 sentyabr 1991 – 3 iyul 1993 tarixləri arasında Prezident və onun hökümətinin sürgünə getməsinə səbəb olan hərbi çevriliş çərçivəsində cinayət əməli törədən (çevrilişçilərə qarşı) ordu mənsublarının əfvi |
Haiti |
10 oktyabr 1994 |
Prezident Jean-Bertrand Aristide |
Prezident Aristide və onun hökümətini sürgünə göndərən 30 sentyabr 1991 tarixindəki hərbi çevrilişi təşkil edən və törədənlərin əfvi |
Honduras |
23 yanvar 1991 |
Prezident Rafael Leonardo Callejas |
Amnistiya sol yönümlü silahlı qrupların əfvini nəzərdə tutur və bu çərçivədə ölkədəki 5 sol təşkilatdan 3-nün (Cinchoneros, the Lorenzo Zelaya Popular Revolutionary Forces (FPR) və Frente Morazanista) üzvləri 1991-ci il ərzində təslim olmuş və əfv olunmuşdur |
Hindistan |
8 iyul 1991 |
Assam Baş naziri Hiteswar Saikya |
Assamın Azadlığı Birləşmiş Cəbhəsi (ULFA) ilə bağlantısı olan, həbs olunan və təqsirləndirilən şəxslərin əfvi |
Hindistan |
20 fevral 1993 |
“Bodo Sazişi” |
Bodoland Hərəkatı ilə bağlantısı olanların Assam höküməti tərəfindən əfvi (hədsiz ağır cinayət işləyənlər istisna) |
Hindistan |
27 oktyabr 2003 |
Assam Baş naziri Trun Gogoi |
Bodo tayfası üçün dövlət tələbi ilə üsyan qaldıran üsyançı qrup üzvlərinin əfvi |
Hindistan |
6 aprel 2005 |
Assam höküməti |
Separatistlər üçün ümumi amnistiya: Assamın Azadlığı Birləşmiş Cəbhəsi (ULFA), the National Democratic Front of Bodoland (NDFB), the United People`s Democratic Solidarity (UPDS), the Dima Haolam Daoga (DHD) üzvlərinin əfvi. |
Hindistan |
26 aprel 2005 |
Mizoram Höküməti və Bru Milli Azadlıq Cəbhəsi (Bru National Liberation Front) arasında anlaşma memorandumu |
BLFM üzvlərinin silahı yerə qoyaraq təslim olması və əfvi |
Hindistan |
23 noyabr 2010 |
Cammu və Kəşmir Höküməti |
Pakistana və onun idarəçiliyi altındakı Kəşmir bölgəsinə gedərək hərbi təlim alan keçmiş militantların ölkəyə qayıtma haqqının tanınması və əfvi |
İndoneziya |
25 may 1998 |
Prezident Bacharuddin Jusuf Habibie |
Timor Leste ilə bağlı zorakılıq və hüquq pozuntuları törədənlərin, siyasi cinayətlərə görə təqib və həbs olunanların əfvi |
İndoneziya |
10 dekabr 1999 |
President Abdurrahman Wahid |
1980-ci illərdə Lampung, cənubi Sumatra və Cakartadakı müsəlman radikal qruplaşmalarda fəaliyyət göstərən 15 nəfər, Şərqi Timordan 70 nəfər və Xalq Demokratiya Partiyası üzvü olan 5 nəfərin əfvi. Bu amnistiya icra olunana qədər Timor Leste müstəqillik əldə etmişdir. |
İndoneziya |
30 avqust 2005 |
Prezident Susilo Bambang Yudhoyono |
Azad Aceh Hərəkatı (the Free Aceh Movement) yerli və xarici üzvlərinin hamısının əfvi |
İraq |
5 aprel 1991 |
Prezident Səddam Hüseyn tərəfindən idarə olunan İnqilabi İdarə Şurası |
Ölkənin şimalında üsyan qaldıran kürdlərin əfvi |
İraq |
21 iyul 1991 |
Prezident Səddam Hüseyn tərəfindən idarə olunan İnqilabi İdarə Şurası |
Siyasi səbəblə ölkə xaricində sürgündə olan, həbsə olan və haqqında cinayət işi açılanların əfvi |
İraq |
4 mart 1991 |
Prezident Səddam Hüseyn tərəfindən idarə olunan İnqilabi İdarə Şurası |
7 gün içərisində hərbi xidmətə geri dönəcək fərarilərin əfvi. Fərarilik adətən ölüm cəzası ilə cəzalandırıldığına görə bu amnistiya böyük önəm daşıyır. |
İraq |
20 oktyabr 2002 |
Prezident Səddam Hüseyn |
Siyasi səbəblərlə tutulan, həbs olunan, hətta ölüm hökmü alanların əfvi |
İraq |
7 avqust 2004 |
Keçid dövrü Baş naziri Iyad Allawi |
İraq administrasiyasına və ABŞ-yönümlü koalisiyaya qarşı cinayət törədən, lakin hələ tutulmayan və həbs olunmayan şəxslərin əfvi |
İraq |
7 yanvar 2004 |
ABŞ administratoru L.Paul Bremer |
ABŞ tərəfindən tutulan 12800 iraqlı məhbusdan 506 nəfərinin (4%) azadlığa buraxılmasını nəzərdə tutan əfv |
İraq |
27 fevral 2008 |
Baş nazir Nuri al-Maliki |
Təhqiqat altında olan və ya həbsdə olan iraqlıların əfvi (xüsusilə sünni və Sadrist şirələrini əhatə etmişdir) |
İraq |
25 avqust 2016 |
Baş nazir Haider al-Abadi |
Hökümət əleyhinə etirazlarda iştirak edən minlərlə məhbusun (bəziləri 2004-cü ildən etibarən həbs olunmuş) azadlığa buraxılmasını nəzərdə tutan əfv |
İrlandiya |
26 fevral 1997 |
Şimali İrlandiya Silahsızlaşdırılma Aktı 1997 |
Paramiliter qrupların silahlarını təhvil verməsi qarşılığında əfv olunması |
İsrail |
14 iyul 2007 |
Baş nazir Ehud Olmert |
İsraildə adı axtarılanlar listində olan Al Aqsa hərbi təşkilatının üzvlərinin əfvi (Al Aqsa Şəhidlər Briqadası Fatahın dəstəkçiləri tərəfindən yaradılmışdı) |
İsrail |
25 yanvar 2010 |
Baş nazir Benjamin Netanyahu |
İsrailin 2005-ci ildə Qəzza Zolağından çıxmasına qarşı etirazlar nəticəsində həbs olunan 482 məhbusun 400-nün əfvi |
Keniya |
28 noyabr 2008 |
Prezident Mwai Kibaki |
Keniya İnam, Ədalət və Barışıq Komissiyası qərarı ilə bura müraciət edən, 12 dekabr 1963 – 28 fevral 2008 tarixləri arasında müxtəlif səbəblərlə cinayətə cəlb olunan şəxslərin əfvi (insanlıq əleyhinə cinayətlər istisna) |
Keniya |
29 oktyabr 2011 |
Keniya höküməti |
Somali hərbi qruplaşması al-Shabaaba qatılan keniyalıların əfvi |
Keniya |
12 oktyabr 2012 |
Keniya höküməti |
Ölkədəki bütün separatist qrupların təslim olan üzvlərinin, xüsusilə Mombasa Republican Council (Mombasa Respublika Şurası üzvlərinin) əfvi |
Keniya |
14 aprel 2015 |
Milli Həmrəylik və İnteqrasiya Komissiyası |
Al-Shabaab terror qruplaşmasına təlim üçün qatılan hər kəsin əfvi |
Kosovo |
4 oktyabr 2013 |
Prezident Atifete Jahjaga |
Kosovonun şimalında yaşayan və qeyri-qanuni zorakı hərəkətləri olan etnik serblərin ümumi əfvi |
Livan |
27 avqust 1991 |
Prezident Elias Hrawi |
İl boyu (1991) vətəndaş müharibəsində iştirak edən hərbi və silahlı qruplaşmaların əfvi (İsrail bağlantılı (silahı yerə qoymayan Cənubi Livan Ordusu (South Lebanon Army) üzvlərinin əfvi istisna) |
Livan |
1 yanvar 2005 |
Livan parlamenti |
Ölüm hökmü alan LF lideri Samir Geagea, həmçinin keçmiş Baş nazir Rachid Karamehin xüsusi əfvi və haqqında məhkəmə işi davam edən islami hərbi qruplaşma üzvlərinin ümumi əfvi |
Liberiya |
25 iyul 1993 |
Prezident Amos Claudius Sawyer |
Liberiya vətəndaş münaqişəsinin bütün tərəflərinin bütün iştirakçılarının ümumi əfvi |
Liberiya |
26 iyul 2001 |
Prezident Charles Taylor |
Ellen Johnson Sirleaf başda olmaqla Vətənə xəyanət damğası ilə ölkədən qaçan və sürgün həyatı yaşayan bütün liberiyalıların əfvi |
Liberiya |
8 avqust 2003 |
Prezident Charles Taylor |
1989-cu ilin dekabrından 2003-cü ilin avqustunadək 13 il 8 ay davam edən vətəndaş müharibəsinin bütün tərəflərinin üzvlərinin əfvi |
Liberiya |
22 iyun 2005 |
Prezident Moses Blah, Liberiya Milli Keçid Hökümətinin başçısı |
1979-2003-cü illər arasında müxtəlif cinayətlərə görə məsuliyyətə cəlb olunanların peşmançılığını ifadə etməsi qarşılığında ümumi əfvi |
Liviya |
2 mart 2011 |
President Muammar Gaddafi |
Anti-hökümət inqilabçılarının əfvi |
Liviya |
2 may 2012 |
Müvəqqəti Milli Keçid Şurası |
Gaddafi ilə bağlantısı olanlardan başqa, dövlətə qarşı çıxan şəxslərin, həmçinin sıravi cinayətkarların əfvi |
Liviya |
12 may 2012 |
Müvəqqəti Milli Keçid Şurası |
Gaddafiyə qarşı inqilabı dəstəkləyən və qoruyanlardan haqqında cinayət işi olanların əfvi |
Liviya |
28 iyul 2015 |
Skhirat Müqaviləsi (17 dekabr 2015) |
15 fevral 2011 tarixindən etibarən yaşanan hərbi-siyasi böhranda müxtəlif səbəblərlə ittiham olunanların ümumi əfvi |
Madaqaskar |
13 aprel 2012 |
Keçid və Ali Şurasının Konqressi |
2002-2009-cu illər arasında yaşanan hadisələr fonunda ittiham olunanların (dövlət qurumları, ordu mənsubları siyasi fiqurlar, təşkilatlar, sivil insanlar) əfvi |
Mali |
7 mart 1997 |
Prezident Alpha Oumar Konare |
Dövlət və qeyri-dövlət aktorlarının əfvi |
Mali |
18 may 2012 |
Respublikanın keçid dövrü Prezidenti Dioncounda Traore |
Həm üsyançılar, həm də onlara qarşı çıxaraq hüquq pozuntularına yol verənlərin ümumi əfvi |
Mavritaniya |
29 iyul 1991 |
Prezident Colonel Maaouya Ould Sid'Ahmed Taya |
Dövlət təhlükəsizliyinə zərər yetirənlərin əfvi |
Mavritaniya |
14 iyun 1993 |
Prezident Colonel Maaouya Ould Sid'Ahmed Taya |
1 yanvar 1989 – 18 aprel 1992 tarixləri arasında yaşanan hadisələr zamanı cinayət törətmiş ordu mənsubları və təhlükəsizlik qüvvələrinin üzvlərinin və savaşan tərəflərə dəstək verən vətəndaşların ümumi əfvi |
Meksika |
22 yanvar 1994 |
Prezident Carlos Salinas de Gortari |
Chiapas ştatı ərazisində 1 yanvar 1994 tarixindən etibarən 20 gün ərzində yaşanan sivil qarşıdurmada cinayət əməli törətməkdə təqsirləndirilən şəxslərin əfvi |
Moldova |
17 avqust 1995 |
Avropa İnsan Haqqları Məhkəməsi, Ilascu və digərləri Moldova və Rusiyaya qarşı |
Əsasən qaqauzlar yaşayan Camenca, Dubasari, Grigoriopol, Ribnita, Slobozia, Bender, Tiraspol və digər bölgələrdə Moldova konstitutsiya qaydalarını pozaraq, dövlətə qarşı itaətsizlikdə ittiham olunanların əfvi |
Mərakeş |
12 iyun 1991 |
Kral Hassan II |
Hərbi əməliyyatlar zamanı həbs olunan Polisario Cəbhəsi partizanlarının əfvi |
Mozambik |
14 oktyabr 1992 |
Prezident Joaquim Chissano |
Dövlət və qeyri-dövlət aktorları tərəfindən həyata keçirilən cinayət aktlarına görə ümumi əfv |
Mozambik |
14 avqust 2014 |
Prezident Armando Guebuza |
2012-ci ilin mart ayından etibarən bütün ölkə ərazisində, 2002-ci ildə Dondo əyaləti və Post Savane administrasiyası ərazisində, 2004-cü ildə Cheringoma əyalətində və 2011-ci ildə Maringue əyalətində baş verən zorakılıqlarda iştirak edənlərin əfvi |
Myanmar |
12 yanvar 2012 |
Prezident Thein Sein |
Şan etnik lideri U Kun Tun Oo, bir sıra tələbə liderlər, həmçinin 2005-də 44 illik həbsə məhkum edilən keçmiş Baş nazir U Khin Nyunt (2012-dən etibarən ev həbsinə çıxmaq şərtilə) əfvi |
Myanmar |
23 aprel 2013 |
Prezident Thein Sein |
Hökümət əleyhinə mübarizə aparan və həbs olunan 93 nəfərin, o cümlədən siyasi məhbuslar, tələbələr, döyüşçülərin əfvi |
Myanmar |
30 dekabr 2013 |
Prezident Thein Sein |
Siyasi məhbusların əfvi |
Nepal |
29 noyabr 1999 |
Baş nazir Krishna Prasad Bhattarai |
Təslim olan Nepal Komminist Partiyasının üzvləri-Maoist üsyançıların əfvi |
Nepal |
18 dekabr 2003 |
Kral Gyanendra |
Maoist üsyançıların əfvi |
Nepal |
25oktyabr 2005 |
Kral Gyanendra |
Nepal Komminist Partiyasının üzvləri-Maoist üsyançıların əfvi |
Nepal |
21 noyabr 2006 |
Nepal höküməti |
2006-cı ildə imzalanan “Hərtərəfli Sülh Müqaviləsi” çərçivəsində tərəflərin bir-birinə qarşı ittihamlardan imtina etməsi və 2006-2008-ci illər arasında 367 məhbusun əfv olunaraq azadlığa buraxılması |
Nepal |
13 mart 2006 |
Kral Gyanendra |
Nepal Komminist Partiyasının üzvləri-Maoist üsyançıların əfvi |
Nepal |
11 may 2014 |
Prezident (vəzifə 2008-ci ildə yaradılıb) |
Silahlı münaqişə zamanı cinayət törədən, həmçinin bu cinayət əmrini verənlərin əfvi |
Nikaraqua |
13 mart 1990 |
Prezident Daniel Ortega |
İctimai sabitliyə qarşı cinayət törədən Nikaraqua vətəndaşı olan və olmayan hər kəsin əfvi (xüsusilə Contras (müxaliflər) bu əfvdən faydalanmışlar) |
Nikaraqua |
10 may 1990 |
Prezident Violeta Barrios de Chamorro |
1979-cu ildə Sandinistan höküməti iqtidara gəlməzdən öncəki cinayətlərin, yəni Somoza rejiminin milli qoruyucularının (National Guardsmen) törətdikləri cinayətlərin əfvi |
Nikaraqua |
22 dekabr 1991 |
Prezident Violeta Barrios de Chamorro |
Sandinista rejimi tərəfindən həbs olunan Contra üsyançılarının əfvi |
Nikaraqua |
20 sentyabr 1993 |
Prezident Violeta Barrios de Chamorro |
28 avqust 1993 tarixinədək siyasi və sosial-iqtisadi səbəblərlə ictimai asayişi pozub həbs olunan həm sağ, həm sol qanad hərbi qruplaşmaların üzvlərinin, yəni Contra və Sandinistaçıların əfvi |
Niger |
12 iyun 1995 |
Niger Höküməti və Silahlı Müqavimət Təşkilatı arasında son sülh müqaviləsi |
Tuareq üsyançılarının koordinasiya mərkəzi olan ORA (Tuareg Armed Resistance Organization) üzvlərinin və müdafiə və təhlükəsizlik qüvvələrinin əfvi |
Niger |
2 aprel 1998 |
Prezident General Ibrahim Bare Mainassara |
Tuareq və Toubou etnik qruplarına aid bütün üsyançı qrupların üzvlərinin əfvi |
Niger |
1 fevral 1999 |
Niger Höküməti və Demokratik Canlanma Cəbhəsinin üzvləri arasında Ndjamen Müqaviləsi |
Demokratik Canlanma Cəbhəsinin Touboulu üsyançılarının əfvi |
Niger |
24 yanvar 2000 |
1999-cu il iyul hərbi çevrilişi əsasında formalaşna və 2000-ci il yanvarda demokratik olaraq seçilən hökümət |
27 yanvar 1996 – 9 aprel 1999 tarixləri arasında baş verən hərbi çevriliş zamanı törədilən cinayətlərə və cinayət xarakterli əməlləri törədənlərin, həmçinin bunu təşkil edənlərin əfvi |
Nigeriya |
3 oktyabr 2004 |
Rivers ştatının qubernatoru |
Alhaji Mujahid Dokubo-Asari tərəfindən idarə olunan Niger Delta Xalqının Könüllü Qüvvələrinin, həmçinin Ateke Tom liderliyində Niger Delta Vigilantes üzvlərinin əfvi |
Nigeriya |
21 sentyabr 2007 |
Prezident Umaru Musa Yar'Adua |
Nigeriyanın Niger Delta qrupuna daxil olan hərəkat üzvlərinin əfvi (Movement for the Emancipation of the Niger Delta və Ijaw Youth Council) |
Nigeriya |
25 iyun 2009 |
Prezident Umaru Musa Yar'Adua |
Niger Deltada silahlı fəaliyyətlərlə birbaşa və dolaylı şəkildə əlaqəli olanların hamısının əfvi |
Pakistan |
8 mart 2002 |
Hərbi-hökümət |
Qadağan olmuş siyasi qrupların islamçı militanlarının əfvi |
Pakistan |
23 dekabr 2003 |
NWFP qubernatoru General-leytenant Iftikhar Hussain Shah |
Bölgədə gizlənən xarici mənşəli Əl-Qaidə döyüşçüləri və onlara dəstək göstərən yerli tayfa nümayəndələrinin əfvi |
Pakistan |
7 fevral 2005 |
Srarogha Sülh Müqaviləsi |
Keçmişdə hökümətin Baitullah və müttəfiqlərinə qaşrı həyata keçirdiyi bütün hüquqi prosedurların durdurulması və onların əfvi |
Pakistan |
11 may 2006 |
Prezident General Pervez Muscharraf |
Bəlucistan əyalətində terror və sabotajlarda əlaqəsi olan, lakin daha sonra silahı yerə qoyaraq təslim olanların əfvi |
Pakistan |
28 yanvar 2008 |
- |
Swat militanlarının silahı yerə qoyacağı təqdirdə əfvi |
Pakistan |
23 fevral 2012 |
Bəlucistan qubernatoru |
Əsas separatistlər Herbyar Mari və Barhamdagh Bugti başda olmaqla Bəluc tayfa liderlərinin əfvi |
Pakistan |
15 iyun 2015 |
Bəlucistan höküməti |
Bəluc Respublika Ordusu, Bəluc Milli Hərəkatı və Lashkar-e-Balochistan (Bəlucistan Ordusu) kimi qrup üzvlərinin əfvi |
Papua Yeni Qvineya |
18 may 1995 |
Baş nazir Sir Julius Chan |
Bougainville İnqilabi Ordusunun təslim olması qarşılığında ümumi əfv |
Papua Yeni Qvineya |
1 avqust 2002 |
Baş nazir Sir Mekere Morauta |
Bougainville münaqişəsindən yaranan böhran şəraitində müəyyən əməllərə görə cinayətlərə işlərinə xitam verilməsi və əfv olunması |
Peru |
12 may 1992 |
Prezident Alberto Fujimori |
25475 saylı qanun dekreti ilə müəyyən olunan cinayət əməlləri törətmiş (Vətənə xəyanət, terrorizm, vs. əməllər) və artıq mühakimə olunanların həbs müddətinin azaldılması |
Peru |
15 iyun 1995 |
Prezident Alberto Fujimori |
13 noyabr 1992-ci il tarixli hadisələrlə əlaqəsi olan, cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmuş, işgəncəyə məruz qalmış, yaxud bəraət almış ehtiyatda olan hərbi qulluqçuların ümumi əfvi |
Peru |
15 dekabr 2001 |
- |
5 aprel 1992-ci il çevrilişindən sonra campesino/yaxud icma polisləri arasında insanları oğurlamaq və işgəncələrə məruz qoymaq kimi qeyri-leqal fəaliyyətə görə məsuliyyətə cəlb olunanların ümumi əfvi |
Peru |
21 oktyabr 2001 |
- |
5 aprel 1992 – 22 noyabr 2000 tarixləri arasında demokratik azadlıqların və nizamın bərpası üçün mübarizə apardığına görə həbs olunanların ümumi əfvi |
Peru |
1 sentyabr 2010 |
Prezident Alan Garcia Perez |
İstər həqiqi xidmətdə olan, istərsə də təqaüdə çıxmış hərbi və polis işçilərinin əfvi |
Filippin |
27 iyun 1992 |
Prezident Fidel Ramos |
Siyasi inanclarına görə cinayət əməllərinə (xüsusilə sol yönümlü fəaliyyətlərə və dövlət çevrilişi cəhdinə) ortaq olanların amnistiyaya müraciət etməsi və bu əsasda əfvi |
Filippin |
2 iyun 1994 |
Prezident Fidel Ramos |
Siyasi məqsədlə üsyan qaldıran və cinayət törədənlərin ümumi əfvi, |
Filippin |
25 mart 1994 |
Prezident Fidel Ramos |
Üsyançılara qarşı əməliyyatlar zamanı qanunsuzluqlara yol verən Filippin Silahlı Qüvvələri və Filippin Polis Qüvvələrinin əməkdaşlarının ümumi əfvi |
Filippin |
9 oktyabr 1996 |
Prezident Fidel Ramos |
22 fevral 1986 – 23 dekabr 1992 tarixləri arasında keçmiş prezident Corazon Aquinoya qarşı 6 hərbi çevriliş cəhdi edən və müvafiq hərbi-siyasi fəaliyyətlərinə görə cəzalandırılan RAM-SFP-YOU bəzi üzvlərinin əfvi |
Filippin |
9 fevral 2001 |
Prezident Joseph Estrada (qüvvəyə minənə kimi Gloria Macapagal-Arroyo Prezident seçilmişdir) |
Siyasi məqsədlərinə görə cinayət törədən MILF (Moro Islamic Liberation Front) üzvləri və dəstəkçilərinin əfvi |
Filippin |
6 sentyabr 2007 |
Prezident Gloria Macapagal-Arroyo |
CPP-NPA-NDF və digər kommunist üsyançı qrup üzvlərinin əfvi |
Filippin |
24 noyabr 2010 |
Prezident Benigno S. Aquino II |
Filippin Silahlı Qüvvələrinin və Filippin Milli Polis Qüvvələrinin xidmətdə olan və keçmiş üzvlərinin əfvi |
Portuqaliya |
2 mart 1996 |
Prezident Mario Soares |
Caso Frente de Unidade Popular işində/ yarımgizli solçu hərəkatında iştiraka görə, həmçinin onlara qarşı kontr-mübarizədə cinayət tərkibli əməllər törətdiyinə görə mühakimə olanların məsələnin siyasi həlli məqsədilə ümumi əfvi |
Rusiya Federasiyası |
12 mart 1997 |
Prezident Boris Yeltsin |
Qeyri-qanuni silahlı qruplaşmaların üzvlərinin əfvi (Çeçenistan Respublikasında qeyri-leqal fəaliyyət göstərənlər, daha öncə təhlükəli residivist hesab olunanlar, həmçinin xarici ölkə vətəndaşı olanlar (yaxud vətəndaşlığı olmayanlar) istisna) |
Rusiya Federasiyası |
13 dekabr 1999 |
Prezident Boris Yeltsin |
Şimali Qafqazda antiterror əməliyyatları zamanı sosial-təhlükəli hərəkətlər edənlər, könüllü şəkildə təslim olanların cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmayaraq əfvi |
Rusiya Federasiyası |
6 iyun 2003 |
Prezident Vladimir Putin |
Keçmiş Çeçen-İnquş Muxtar SSR ərazisində antiterror əməliyyatları zamanı sosial-təhlükəli hərəkətlər edənlər, könüllü şəkildə təslim olanların cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmayaraq əfvi |
Rusiya Federasiyası |
23 sentyabr 2006 |
Prezident Vladimir Putin |
Cənub Federal Bölgəsində antiterror əməliyyatları zamanı cinayət tərkibli əməllər törədən RF hərbi və sivil əməkdaşlarının, həmçinin könüllü şəkildə təslim olanların cinayət məsuliyyətinə cəlb olunmayaraq əfvi |
Ruanda |
13 dekabr 1991 |
Prezident Habyarimana Juvenal |
Qaçqın olan, lakin daha öncə cinayət əməli törədən ruandalıların əfvi |
Ruanda |
15 dekabr 1991 |
Prezident Habyarimani Juvenal |
Xüsusi qəddarlıqla törədilən cinayətlər (həmçinin ana, uşaq qatilləri, öncədən planlı qətl və digər zorakılıq törədənlər) istisna olmaqla qanunun qüvvəyə mindiyi günədək törədilən bütün cinayətlərin əfvi |
Səudiyyə Ərəbistanı |
23 iyun 2004 |
Kral Fahd Bin-Abd-al-Aziz adından vəliəhd şahzadə Abdullah tərəfindən |
Terrorist əməlinə görə təqib olunmayan, lakin dini yaymaq adıyla qeyri-qanuni əməllər törədənlərin öz istəyilə təslim olması şərtilə əfvi (bu əfvdən əsasən Əl-Qaidə bağlantısı olanlar istifadə etmişdir) |
Səudiyyə Ərəbistanı |
26 iyun 2006 |
Kral Abdullah bin Abdul-Aziz |
Təslim olan axtarışdakı islamçı militantların əfvi |
Seneqal |
10 iyul 1991 |
Prezident Abdou Diouf |
1 avqust 1987 – 1 iyun 1991 tarixləri arasında “Casamance” hadisələri (dövlət təhlükəsizliyinə və ərazi bütövlüyünə qarşı) ilə bağlı cinayət törədənlərin ümumi əfvi və müvafiq hadisə ilə bağlı 31 iyul 1987 tarixindən öncə tutulan və 15 ildən çox həbslə cəzalandırılanların əfvi |
Seneqal |
21 iyul 2004 |
Prezident Abdoulaye Wade |
Casamance regionunda 1 iyun 1991 tarixindən etibarən baş verən hadisələrlə bağlı cəza alan və almayan hər kəsin ümumi əfvi |
Seneqal |
17 fevral 2005 |
Prezident Abdoulaye Wade |
1 yanvar 19983 – 1 yanvar 2004 tarixləri arasında siyasi motivlərlə cəza alan və almayan həs kəsin ümumi əfvi |
Sierra Leone |
22 iyul 1999 |
Prezident Ahmad Tejan Kabbah |
1991-ci ilin mart ayından etibarən RUF/SL, ex-AFRC, ex-SLA vəya CDF döyüşçülərinin və iş birlikçilərinin törətdikləri əməllərə görə onlara qarşı hər hansı faktiki və hüquqi təqibi durduran ümumi əfvi |
Solomon Adaları |
19 fevral 2001 |
Baş nazir Manasseh Sogavare |
Malaita Eage Force liderləri, üzvləri və iş birlikçilərinin, 2000 dövlət çevrilişindən sonra onlara qatılan Solomon Adaları Polis Qüvvələri üzvlərinin, İsatambu Azadlıq Hərəkatı liderləri, üzvləri və iş birlikçilərinin, həmçinin Solomon Adaları Penitensiar Xidməti üzvlərinin ümumi əfvi |
Solomon Adaları |
23 may 2001 |
Marau Sülh Müqaviləsi |
Marau Eage Force və İsatambu Azadlıq Hərəkatı üzvlərinin və liderlərinin əfvi |
Somali |
19 iyun 2007 |
Prezident Abdullahi Yusuf |
Somali hökümətinə qarşı savaşan İslam Məhkəmələri Birliyi döyüşçülərinin ümumi əfvi |
Somali |
2 sentyabr 2014 |
Prezident Hassan Sheikh Mohamud |
45 gün ərzində təslim olacaq bütün al-Shabaab döyüşçülərinin əfvi |
Cənubi Afrika |
18 may 1990 |
Prezident F.W. de Klerk |
Cənubi Afrika hökümətinə qarşı siyasi motivlərlə qarşı çıxan, vuruşan müxtəlif qruplaşma üzvlərinin ümumi əfvi |
Cənubi Afrika |
9 noyabr 1992 |
Prezident F.W. de Klerk |
8 oktyabr 1990 tarixinədək siyasi məqsədlərlə törədilən əməllərinə görə ömürlük həbsə məhkum olunan və müxtəlif cəzalar alanların əfvi |
Cənubi Afrika |
1 dekabr 1995 |
Prezident Nelson Mandela |
1 mart 1960 tarixindən etibarən dövlətə qarşı siyasi motivlərlə mübarizə aparan hər hansı təşkilat üzvləri tərəfindən, həmçinin onlarla mübarizə aparan dövlət təşkilatları üzvləri tərəfindən həyata keçirilən cinayət tərkibli əməllərə görə ümumi əfv |
Cənubi Sudan |
25 aprel 2013 |
Prezident Salva Kiir |
Jonglei, Unity və Yuxarı Nil ştatlarındakı üsyançı liderləri və döyüşçülərinin ümumi əfvi |
Cənubi Sudan |
24 fevral 2015 |
Prezident Salva Kiir |
Dövlətə qarşı silahlı mübarizə aparan hər kəsin ümumi əfvi |
Cənubi Sudan |
13 iyul 2016 |
Prezident Salva Kiir |
8-10 iyul 2016 tarixlərində Milli Birlik Keçid Hökümətinə qarşı üsyan qaldıran Sudan Xalqı Azadlıq Ordusu, SPLA-IO qüvvələrinin ümumi əfvi |
Sri Lanka |
22 noyabr 1991 |
|
Hökümət tərəfindən nəzarət altına alınan əraziləri tərk edən Tamil partizanlarının əfvi |
Sri Lanka |
17 noyabr 1995 |
Prezident Chandrika Kumaratunga |
Təslim olan Tamil Pələngləri (LTTE) üsyançılarının əfvi |
Sri Lanka |
10 iyun 1996 |
|
Silahlı münaqişənin 1983-cü ildə başlanmasından sonra ordudan fərarilik edən 20 000-dən çox əsgərin əfvi |
Sri Lanka |
26 may 1996 |
|
Təslim olan LTTE üsyançılarının əfvi |
Sri Lanka |
10 iyul 1997 |
|
Təxminən 12 000 fərarinin əfvi |
Sri Lanka |
10 oktyabr 1997 |
|
Nəzərdə tutulan vaxtadək orduya geri dönən fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
19 dekabr 1998 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
8 fevral 1998 |
Prezident Chandrika Kumaratunga |
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
5 may 1998 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
17 oktyabr 1998 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
1 yanvar 1999 |
|
Könüllü şəkildə 5 gün ərzində orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
1 avqust 2000 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
21 fevral 1999 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
17 may 2000 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
16 aprel 2001 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
4 iyun 2001 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
6 mart 2001 |
|
Könüllü şəkildə orduya qayıdan fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
4 mart 2003 |
Prezident Chandrika Kumaratunga |
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
1 aprel 2005 |
|
Son 25 ildə ordu sıralarını iznsiz tərk edərək fərarilik edən 70 000 hərbi rütbəli şəxsin əfvi |
Sri Lanka |
20 yanvar 2007 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
12 noyabr 2007 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
1 sentyabr 2007 |
Baş nazir Ratnasiri Wickramanayake |
14 illik silahlı mübarizədən sonra 2007-ci ilin iyul ayında azad olunan şərq bölgəsində təslim olan Tamil Pələngləri üzvlərinin əfvi |
Sri Lanka |
25 iyul 2008 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
2 may 2008 |
|
Jaffna ərazisində şiddətli döyüşdən bir gün öncə verilən fərarilərin əfvi qərarı |
Sri Lanka |
2 avqust 2009 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
4 fevral 2010 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
15 iyun 2010 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
2 fevral 2011 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
9 noyabr 2011 |
|
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
2 aprel 2015 |
Prezident Maithripala Sirisena |
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
2 iyul 2015 |
Prezident Maithripala Sirisena |
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
27 iyun 2015 |
Prezident Maithripala Sirisena |
Fərarilərin əfvi |
Sri Lanka |
13 iyun 2016 |
Prezident Maithripala Sirisena |
Fərarilərin əfvi |
Sudan |
29 aprel 1991 |
Dövlət başçısı General-leytenant Omar Hassan al-Bashir |
Cənubdakı üsyançılar və bütün siyasi opponentlərin, xüsusilə Sudan Popular Liberation Army partizanlarının əfvi |
Sudan |
21 aprel 1997 |
Sudan Sülh Müqaviləsi |
16 may 1983-cü il tarixindən 1997-ci ilədək Cənubi Sudan Müdafiə Qüvvələrinin bütün üzvlərinin daha öncə törədilən əməllərinə görə ümumi və şərtsiz əfvi |
Sudan |
4 may 1998 |
Prezident Omar Hassan al-Bashir |
Cənubdakı üsyançıların əfvi və milli yenidənqurma prosesinə dəvət olunması |
Sudan |
11 noyabr 1999 |
Prezident Omar Hassan al-Bashir |
Silahlı üsyançıların əfvi |
Sudan |
1 iyun 2000 |
Prezident Omar Hassan al-Bashir |
30 iyun 1989-cu il tarixindən etibarən silahlı vəya sivil olmasından asılı olmayaraq dövlətə qarşı çıxan siyasi məhbusların, opponentlərin ümumi və şərtsiz əfvi |
Sudan |
21 iyun 2000 |
Kassala Ştatı höküməti |
Milli Demokratik Alyansın müxalif döyüşçülərin ümumi əfvi |
Sudan |
9 fevral 2004 |
Prezident Omar Hassan al-Bashir |
Mərkəzi hökümətə qarşı savaşan muxlif qrupların, xüsusilə Sudan Azadlıq Hərəkatı və Sudan Federal Demokratik Alyansı üzvlərinin əfvi (bu qərar üsyançıların məğlub edilməsindən sonra verilmişdi) |
Sudan |
11 iyun 2006 |
Prezident Omar al-Bashir |
2006-cı il Darfur Sülh Müqaviləsini imzalayan Sudan Azadlıq Hərəkatının müvafiq fraksiyasının üzvlərinin əfvi |
Sudan |
8 yanvar 2006 |
Sudan I Vitse-prezidenti və Cənubi Sudan Prezidenti Salva Kiir tərəfindən imzalanan Sudan Xalqın Azadlıq Ordusu və Cənubi Sudan Müdafiə Qüvvələri arasında Juba Bəyannaməsi |
Azadlıq hərəkatı üzvlərinin əfvi və Sudanın cənubundakı silahlı qrupların üzvlərinin Cənubi Sudan silahlı qüvvələri altında formalaşdırılması haqda razılıq |
Sudan |
6 oktyabr 2010 |
Cənubi Sudanın prezidenti Salva Kiir |
2010-cu ilin aprel ayında baş tutan seçkilərdən öncə və sonra Sudan Xalqın Azadlıq Ordusuna qarşı çıxan rəsmi şəxslər və ordu mənsublarının (o cümlədən Maj-Gen Gabriel Tanginye, Lt-Gen George Athor Deng və Col Gatluak Gai) əfvi |
Sudan |
22 oktyabr 2013 |
Prezident Omar Hassan al-Bashir |
Ədalət və Bərabərlik Hərəkatının üzvlərinin ümumi əfvi |
Surinam |
19 avqust 1992 |
President Ronald Venetiaan |
1 aprel 1980 – 20 avqust 1992-ci il tarixləri arasında mərkəzi hökümətə qarşı üsyançı fraksiyalar tərəfindən həyata keçirilən siyasi motivli cinayətlərə görə əfv |
Suriya Ərəb Respublikası |
15 yanvar 2012 |
Prezident Bashar al-Assad |
15 mart 2011 – 15 yanvar 2012 tarixləri arasında yaşanan hadisələr zamanı törədilən cinayətlərə görə ümumi əfv |
Suriya Ərəb Respublikası |
2 may 2012 |
Prezident Bashar al-Assad |
2 may 2012-ci il tarixindən öncə törədilən cinayətlərə görə ümumi əfv (bu amnistiya ölkə daxilində fərarilik edənlərə 90 gün ərzində geri dönərlərsə, ölkə xaricinə qaçaraq fərarilik edənlərə 120 gün ərzində geri dönərlərsə aid olacaq) |
Suriya Ərəb Respublikası |
16 aprel 2013 |
Prezident Bashar al-Assad |
Bəşər Əsədə qarşı silahlı “terrorist” fəaliyyətləri olanların (çox ciddi əməlləri olanlar istisna) əfvi |
Suriya Ərəb Respublikası |
29 oktyabr 2013 |
Prezident Bashar al-Assad |
Fərarilərin geri dönəcəyi təqdirdə əfvi |
Suriya Ərəb Respublikası |
6 iyun 2014 |
Prezident Bashar al-Assad |
“Terrorizm” cinayətlərinə görə həbs olunanların əfvi (Əsədə qarşı istənilən növ fəaliyyət “terrorist fəaliyyət” adlandırılır) |
Suriya Ərəb Respublikası |
25 iyul 2015 |
Prezident Bashar al-Assad |
Fərarilərin geri dönəcəyi təqdirdə əfvi |
Suriya Ərəb Respublikası |
17 fevral 2016 |
Prezident Bashar al-Assad |
Fərarilərin geri dönəcəyi təqdirdə əfvi |
Suriya Ərəb Respublikası |
28 iyul 2016 |
Prezident Bashar al-Assad |
Əsədə qarşı çıxmasına baxmayaraq silahı təhvil verib təslim olacaq şəxslərin əfvi |
Tacikistan |
26 noyabr 1992 |
Prezident Emomali Rakhmonov |
27 mart – 25 noyabr 1992-ci il tarixləri arasında silahlı münaqişə zamanı dövlətə, onun qurumlarına və mülkünə qarşı cinayət və maddi zərər törədənlərin əfvi |
Tacikistan |
7 fevral 1996 |
Prezident Emomali Rakhmonov |
1-17 sentyabr 1995-ci il tarixlərində Khatlon bölgəsində Khudoyberdiyev`in briqadası ilə rəqib Usmon Murchayevin 11-ci briqadası arasında və 15 yanvar – 4 fevral 1996-cı il tarixlərində Khatlon bölgəsində, Tursunzade və Khondzhent və Shahirinav və Gisar vilayətlərində yaşanan toqquşmalarda iştirak edənlərin cinayət məsuliyyətinə cəlb edilməməsi və əfvi |
Tacikistan |
1 avqust 1997 |
Prezident Emomali Rakhmonov |
1992-ci ildən etibarən siyasi və hərbi qarşıdurmalarda həbs olunan və müxtəlif cəzalar alanların, haqqında cinayət işi davam edənlərin ümumi əfvi |
Tacikistan |
14 may 1999 |
Prezident Emomali Rakhmonov |
Tacik Muxalifət Alyansının (UTO-United Tajik Opposition) silahlı üzvlərindən həbs olunanların azadlığa buraxılması və digərlərinin haqqında cinayət işlərinə xitam verilməsini nəzərdə tutan ümumi əfv |
Tacikistan |
12 oktyabr 2010 |
Prezident Emomali Rakhmonov |
Tacikistanın şərqindəki Rəşt Vadisi (Karategin) ərazisində hökümətə qarşı savaşan UTO üzvlərinin əfvi |
Tayland |
23 may 1992 |
Hərbi lider Suchinda Kraprayoon |
17-21 may 1992-ci il tarixlərində siyasi motivli cinayət əməllərinin iştirakçıları və təşkilatçılarının əfvi |
Tayland |
1 may 2004 |
Baş nazir Thaksin Shinawatra |
5 yanvardan öncəki separatist fəaliyyətlərinə görə hazırda meşəliklərdə gizlənməyə məcbur olan döyüşçülərin əfvi |
Tayland |
1 oktyabr 2006 |
Kral Bhumibol Adulyadej |
Dövlət çevrilişi iştirakçılarının, xüsusilə Demokratik Reform Şurasının rəhbəri və üzvlərinin əfvi |
Keçmiş Makedoniya Yuqoslav Respublikası |
8 mart 2002 |
Prezident Boris Trajkovski |
2001-ci ildə yaşanan münaqişədə cinayət əməli törətməkdə şübhəli bilinən, lakin bu əməli sübut olunmayan Makedoniya Respublikası vətəndaşlarının əfvi |
Keçmiş Makedoniya Yuqoslav Respublikası |
25 iyul 2003 |
Prezident Boris Trajkovski |
Müxtəlif etnik qruplara aid, 27 yaşdan yuxarı Makedoniya Respublikası vətəndaşlarının, fərarilik edərək orduda xidmətdən yayınanların əfvi |
Timor-Leste |
13 iyul 2001 |
BMT keçid administrasiyası |
25 aprel 1974 – 25 oktyabr 1999 tarixləri arasında Şərqi Timorda yaşanan siyasi münaqişələr kontekstində törədilən cinayətlərin ümumi əfvi |
Timor-Leste/İndoneziya |
10 mart 2005 |
İndoneziya və Şərqi Timor höküməti |
İnamın bərpası işində əməkdaşlıq edən, keçmişdə insan haqlarını pozanların ümumi əfvi |
Toqo |
22 dekabr 1994 |
Prezident Gnassingbe Eyadema |
25 mart 1993 – 5 yanvar 1994 tarixləri arasında Lomeyə silahlı hücum təşkil edən dissidentlərin, həmçinin 14 dekabr 1994 tarixindən öncə siyasi motivlərlə cinayət törədənlərin əfvi |
Trinidad və Tobaqo |
28 iyul 1990 |
Prezident Joseph Emmanuel Carter |
27 iyul 1990 tarixində Parlament üzvlərini əsir alaraq qeyri-qanuni əməl törədən üsyançıların əfvi |
Türkiyə |
27 mart 1990 |
Qanun No. 3618 |
Siyasi və ideoloji məqsədlərlə cinayət törətmiş silahlı qrupların və cəmiyyət üzvlərinin əfvi, ölüm cəzasının 10 illik həbslə, ömürlük ağır həbsin 7 illik həbslə əvəz olması |
Türkiyə |
29 noyabr 1992 |
Qanun No. 3853 |
Siyasi və ideoloji məqsədlərlə cinayət törətmiş silahlı qrupların və cəmiyyət üzvlərinin əfvi, ölüm cəzasının 9 illik həbslə, ömürlük ağır həbsin 6 illik həbslə əvəz olması |
Türkiyə |
8 mart 1995 |
Baş nazir Tansu Çiller |
Siyasi və ideoloji məqsədlərlə cinayət törətmiş silahlı qrupların və cəmiyyət üzvlərinin əfvi, ölüm cəzasının 9 illik həbslə, ömürlük ağır həbsin 6 illik həbslə əvəz olması (mediaya görə bu amnistiya xüsusilə PKK üzvləri üçün nəzərdə tutulmuşdur) |
Türkiyə |
29 avqust 1999 |
Baş nazir Bülent Ecevit |
Siyasi və ideoloji məqsədlərlə cinayət törətmiş silahlı qrupların və cəmiyyət üzvlərinin əfvi (mediaya görə bu amnistiya xüsusilə PKK üzvləri üçün nəzərdə tutulmuşdur) |
Türkiyə |
6 avqust 2003 |
Baş nazir Recep Tayyip Erdoğan |
Siyasi və ideoloji məqsədlərlə təşkilatlnan terroristlərin təkrar cəmiyyətə qazandırılması üçün ümumi əfv |
Türkiyə |
12 oktyabr 2004 |
Qanun No. 5237 |
Könüllü şəkildə təslim olan və qrupun dağıldığını elan edən kriminal qrup üzvləri və rəhbərlərinin əfvi |
Uqanda |
21 yanvar 2000 |
Prezident Yoweri Museveni |
26 yanvar 1986 tarixindən başlayaraq mərkəzi hökümətə qarşı çıxan və silahlı üsyan törədənlərin əfvi |
Ukrayna |
28 fevral 2014 |
Viktor Yanukoviç tərəfindən təklif edilmiş, o iqtidardan uzaqlaşdırıldıqdan sonra qəbul edilmişdir |
21 noyabr 2013 tarixindən etibarən kütləvi sivil protestlərdə iştirak edən insanların cinayət məsuliyyətindən azad edilməsini nəzərd tutan ümumi əfvi |
Özbəkistan |
6 sentyabr 2000 |
Prezident Islam Karimov |
Səhv edərək qonşu dövlət ərazisində fəaliyyət göstərən terrorist qruplara qoşulan, lakin geri dönərək sülh içərisində yaşamına davam etmək istəyən, ağır cinayətlərdə məsul olmayan vətəndaşların ümumi əfvi |
Venesuela |
17 aprel 2000 |
Prezident Hugo Chavez |
31 dekabr 1992 tarixinədək siyasi motivli səbəblərlə cinayət törədən, siyasi sistemə qarşı çıxdığına görə həbs və təqib olunanların əfvi (bu amnistiyadan 1960-cı və 1970-ci illərdəki hökümət və silahlı müxalifət arasındakı münaqişələrin, həmçinin 1992-ci ildə baş verən iki uğursuz dövlət çevrilişi cəhdlərinin iştirakçıları faydalanmışdır) |
Venesuela |
31 dekabr 2007 |
Prezident Hugo Chavez |
2002-ci ildə yaşanan hadisələr zamanı, xüsusilə dövlətə və siyasi sistemə qarşı çıxdığı üçün cinayət məsuliyyətinə cəlb olunanların əfvi |
Yəmən |
23 may 1994 |
Prezident Şurasının Rəhbəri qardaş general-leytenant Ali Abdullah Saleh |
Ayrıca siyahıda adı qeyd olunanlar istisna olmaqla separatist fəaliyyətləri olan sivil və silahlı şəxslərin ümumi əfvi |
Yəmən |
14 may 2005 |
Prezident Ali Abdullah Saleh |
Yəmənin şimalında hökümət qüvvələri ilə qanlı savaşa daxil olan şiə üsyançılarının əfvi (üsyan radikal dindar Hussein Badruddin al-Houthi tərəfindən 2004-cü ildə başladılmış, inqilab 2005-ci ilin martından onun atası Badruddin tərəfindən davam etdirilmişdi) |
Yəmən |
21 may 2010 |
Prezident Ali Abdullah Saleh |
Saada vilayətində separatçı hərəkat qaldıran hutilərin, həmçinin Lahaj, Abyan və Al-Dhalaae vilayətlərində zorakılıq törədən, cinayət məsuliyyətinə cəlb olunanların həbsdən azad olunması və əfvi |
Yəmən |
25 mart 2011 |
Prezident Ali Abdullah Saleh |
Prezidentə müxalif cəbhəyə keçən və onu istefaya çağıran hərbi qulluqçuların əfvi |
Yəmən |
27 noyabr 2011 |
Prezident Ali Abdullah Saleh |
2011-ci ilin yanvarından etibarən ölkəni dağıdaraq və yüzlərlə insanı qətl edərək “böhran səhvinə yol verənlərin” əfvi |
Yəmən |
21 yanvar 2012 |
Vitse-prezident |
Ali Abdullah Salehə fərdi toxunulmazlığın verilməsi və əfvi (27 fevral 2012-ci ildən etibarən Abdrabbuh Mansur Hadi prezident vəzifəsini daşıyır) |
Şəhla Cəlilzadə
Azərbaycan Dillər Universitetində beynəlxalq münasibətlər ixtisası üzrə bakalavr, Azərbaycan Dövlət İqtisad Universitetində beynəlxalq münasibətlər və diplomatiya ixtisası üzrə magistr dərəcəsi alıb. Müvafiq ixtisas üzrə elmi araşdırmaların və məqalələrin müəllifidir. Əsas tədqiqat sahələri konfliktologiya, Qarabağ münaqişəsi, sülh quruculuğu prosesləridir.